From wy- + Old Polish zuć.
wyzuć pf (imperfective wyzuwać)
- (transitive) to bereave [with z (+ genitive) ‘of something’]
- Synonym: pozbawić
- (reflexive with się) to bereave oneself [with z (+ genitive) ‘of something’]
- Synonym: pozbawić się
Conjugation of wyzuć pf
|
wyzuć
|
wyzuję
|
wyzujemy
|
wyzujesz
|
wyzujecie
|
wyzuje
|
wyzują
|
wyzuje się
|
wyzułem, -(e)m wyzuł
|
wyzułam, -(e)m wyzuła
|
wyzułom, -(e)m wyzuło
|
wyzuliśmy, -(e)śmy wyzuli
|
wyzułyśmy, -(e)śmy wyzuły
|
wyzułeś, -(e)ś wyzuł
|
wyzułaś, -(e)ś wyzuła
|
wyzułoś, -(e)ś wyzuło
|
wyzuliście, -(e)ście wyzuli
|
wyzułyście, -(e)ście wyzuły
|
wyzuł
|
wyzuła
|
wyzuło
|
wyzuli
|
wyzuły
|
wyzuto
|
wyzułbym, bym wyzuł
|
wyzułabym, bym wyzuła
|
wyzułobym, bym wyzuło
|
wyzulibyśmy, byśmy wyzuli
|
wyzułybyśmy, byśmy wyzuły
|
wyzułbyś, byś wyzuł
|
wyzułabyś, byś wyzuła
|
wyzułobyś, byś wyzuło
|
wyzulibyście, byście wyzuli
|
wyzułybyście, byście wyzuły
|
wyzułby, by wyzuł
|
wyzułaby, by wyzuła
|
wyzułoby, by wyzuło
|
wyzuliby, by wyzuli
|
wyzułyby, by wyzuły
|
wyzuto by
|
niech wyzuję
|
wyzujmy
|
wyzuj
|
wyzujcie
|
niech wyzuje
|
niech wyzują
|
wyzuty
|
wyzuta
|
wyzute
|
wyzuci
|
wyzute
|
wyzuwszy
|
wyzucie
|
- wyzuć in Polish dictionaries at PWN