wyzuć

Polish

wyzuć pf (imperfective wyzuwać)

(transitive) to bereave [with z (+ genitive) ‘of what’]
Synonym: pozbawić
(reflexive with się) to bereave oneself [with z (+ genitive) ‘of what’]
Synonym: pozbawić się
(transitive, Far Masovian) to unshoe (to remove footwear)
Synonym: zzuć

Wyzółem ju nowe buty. ― I already took off the new shoes.

Conjugation of *wyzuć* pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wyzuć
future tense	1^st	wyzuję			wyzujemy
	2^nd	wyzujesz			wyzujecie
	3^rd	wyzuje			wyzują
	impersonal	wyzuje się
past tense	1^st	wyzułem, -(e)m wyzuł	wyzułam, -(e)m wyzuła	wyzułom, -(e)m wyzuło	wyzuliśmy, -(e)śmy wyzuli	wyzułyśmy, -(e)śmy wyzuły
	2^nd	wyzułeś, -(e)ś wyzuł	wyzułaś, -(e)ś wyzuła	wyzułoś, -(e)ś wyzuło	wyzuliście, -(e)ście wyzuli	wyzułyście, -(e)ście wyzuły
	3^rd	wyzuł	wyzuła	wyzuło	wyzuli	wyzuły
	impersonal	wyzuto
conditional	1^st	wyzułbym, bym wyzuł	wyzułabym, bym wyzuła	wyzułobym, bym wyzuło	wyzulibyśmy, byśmy wyzuli	wyzułybyśmy, byśmy wyzuły
	2^nd	wyzułbyś, byś wyzuł	wyzułabyś, byś wyzuła	wyzułobyś, byś wyzuło	wyzulibyście, byście wyzuli	wyzułybyście, byście wyzuły
	3^rd	wyzułby, by wyzuł	wyzułaby, by wyzuła	wyzułoby, by wyzuło	wyzuliby, by wyzuli	wyzułyby, by wyzuły
	impersonal	wyzuto by
imperative	1^st	niech wyzuję			wyzujmy
	2^nd	wyzuj			wyzujcie
	3^rd	niech wyzuje			niech wyzują

passive adjectival participle		wyzuty	wyzuta	wyzute	wyzuci	wyzute
anterior adverbial participle		wyzuwszy
verbal noun		wyzucie

adjectives

nouns