wywiedzieć

Polish

Etymology

From wy- +‎ wiedzieć. First attested in 1656–1688.

Pronunciation

• IPA^(key): /vɘˈvjɛ.d͡ʑɛt͡ɕ/

• Audio; “wywiedzieć się”:

  (file)

• Rhymes: -ɛd͡ʑɛt͡ɕ
• Syllabification: wy‧wie‧dzieć

Verb

wywiedzieć pf (imperfective wywiadywać)

1. (reflexive with się, obsolete) to find out exactly, to suss out
2. (reflexive with się, colloquial) to ask around, to grill, to suss out (especially in secret)

Conjugation

Conjugation of wywiedzieć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wywiedzieć
future tense	1st	wywiem			wywiemy
	2nd	wywiesz			wywiecie
	3rd	wywie			wywiedzą
	impersonal	wywie się
past tense	1st	wywiedziałem, -(e)m wywiedział	wywiedziałam, -(e)m wywiedziała	wywiedziałom, -(e)m wywiedziało	wywiedzieliśmy, -(e)śmy wywiedzieli	wywiedziałyśmy, -(e)śmy wywiedziały
	2nd	wywiedziałeś, -(e)ś wywiedział	wywiedziałaś, -(e)ś wywiedziała	wywiedziałoś, -(e)ś wywiedziało	wywiedzieliście, -(e)ście wywiedzieli	wywiedziałyście, -(e)ście wywiedziały
	3rd	wywiedział	wywiedziała	wywiedziało	wywiedzieli	wywiedziały
	impersonal	wywiedziano
conditional	1st	wywiedziałbym, bym wywiedział	wywiedziałabym, bym wywiedziała	wywiedziałobym, bym wywiedziało	wywiedzielibyśmy, byśmy wywiedzieli	wywiedziałybyśmy, byśmy wywiedziały
	2nd	wywiedziałbyś, byś wywiedział	wywiedziałabyś, byś wywiedziała	wywiedziałobyś, byś wywiedziało	wywiedzielibyście, byście wywiedzieli	wywiedziałybyście, byście wywiedziały
	3rd	wywiedziałby, by wywiedział	wywiedziałaby, by wywiedziała	wywiedziałoby, by wywiedziało	wywiedzieliby, by wywiedzieli	wywiedziałyby, by wywiedziały
	impersonal	wywiedziano by
imperative	1st	niech wywiem			wywiedzmy
	2nd	wywiedz			wywiedzcie
	3rd	niech wywie			niech wywiedzą
anterior adverbial participle		wywiedziawszy
verbal noun		wywiedzenie

Derived terms

noun

• wywiad

 

Further reading

• wywiedzieć in Polish dictionaries at PWN
• “WYWIEDZIEĆ%20SIĘ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku, 25.08.2009
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “wywiedzieć”, in Słownik języka polskiego, page 536
• Aleksander Zdanowicz (1861) “wywiedzieć”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1919), “wywiedzieć”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 7, Warsaw, page 1099