wyswatać

Polish

Etymology

From wy- +‎ swatać.

Pronunciation

• IPA^(key): /vɘˈsfa.tat͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -atat͡ɕ
• Syllabification: wy‧swa‧tać

Verb

wyswatać pf (imperfective swatać)

1. (transitive) to matchmake, to set up, to hook up (to suggest someone to another person romantically)

Conjugation

Conjugation of wyswatać pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wyswatać
future tense	1st	wyswatam			wyswatamy
	2nd	wyswatasz			wyswatacie
	3rd	wyswata			wyswatają
	impersonal	wyswata się
past tense	1st	wyswatałem, -(e)m wyswatał	wyswatałam, -(e)m wyswatała	wyswatałom, -(e)m wyswatało	wyswataliśmy, -(e)śmy wyswatali	wyswatałyśmy, -(e)śmy wyswatały
	2nd	wyswatałeś, -(e)ś wyswatał	wyswatałaś, -(e)ś wyswatała	wyswatałoś, -(e)ś wyswatało	wyswataliście, -(e)ście wyswatali	wyswatałyście, -(e)ście wyswatały
	3rd	wyswatał	wyswatała	wyswatało	wyswatali	wyswatały
	impersonal	wyswatano
conditional	1st	wyswatałbym, bym wyswatał	wyswatałabym, bym wyswatała	wyswatałobym, bym wyswatało	wyswatalibyśmy, byśmy wyswatali	wyswatałybyśmy, byśmy wyswatały
	2nd	wyswatałbyś, byś wyswatał	wyswatałabyś, byś wyswatała	wyswatałobyś, byś wyswatało	wyswatalibyście, byście wyswatali	wyswatałybyście, byście wyswatały
	3rd	wyswatałby, by wyswatał	wyswatałaby, by wyswatała	wyswatałoby, by wyswatało	wyswataliby, by wyswatali	wyswatałyby, by wyswatały
	impersonal	wyswatano by
imperative	1st	niech wyswatam			wyswatajmy
	2nd	wyswataj			wyswatajcie
	3rd	niech wyswata			niech wyswatają
passive adjectival participle		wyswatany	wyswatana	wyswatane	wyswatani	wyswatane
anterior adverbial participle		wyswatawszy
verbal noun		wyswatanie

Further reading

• wyswatać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wyswatać in Polish dictionaries at PWN