wystartować

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From wy- +‎ startować.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /vɘ.starˈtɔ.vat͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔvat͡ɕ
  • Syllabification: wy‧star‧to‧wać

Verb

[edit]

wystartować pf (imperfective startować)

  1. (intransitive) to start
  2. (intransitive) to take off

Conjugation

[edit]
Conjugation of wystartować pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wystartować
future tense 1st wystartuję wystartujemy
2nd wystartujesz wystartujecie
3rd wystartuje wystartują
impersonal wystartuje się
past tense 1st wystartowałem,
-(e)m wystartował
wystartowałam,
-(e)m wystartowała
wystartowałom,
-(e)m wystartowało
wystartowaliśmy,
-(e)śmy wystartowali
wystartowałyśmy,
-(e)śmy wystartowały
2nd wystartowałeś,
-(e)ś wystartował
wystartowałaś,
-(e)ś wystartowała
wystartowałoś,
-(e)ś wystartowało
wystartowaliście,
-(e)ście wystartowali
wystartowałyście,
-(e)ście wystartowały
3rd wystartował wystartowała wystartowało wystartowali wystartowały
impersonal wystartowano
conditional 1st wystartowałbym,
bym wystartował
wystartowałabym,
bym wystartowała
wystartowałobym,
bym wystartowało
wystartowalibyśmy,
byśmy wystartowali
wystartowałybyśmy,
byśmy wystartowały
2nd wystartowałbyś,
byś wystartował
wystartowałabyś,
byś wystartowała
wystartowałobyś,
byś wystartowało
wystartowalibyście,
byście wystartowali
wystartowałybyście,
byście wystartowały
3rd wystartowałby,
by wystartował
wystartowałaby,
by wystartowała
wystartowałoby,
by wystartowało
wystartowaliby,
by wystartowali
wystartowałyby,
by wystartowały
impersonal wystartowano by
imperative 1st niech wystartuję wystartujmy
2nd wystartuj wystartujcie
3rd niech wystartuje niech wystartują
anterior adverbial participle wystartowawszy
verbal noun wystartowanie

Further reading

[edit]
  • wystartować in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wystartować in Polish dictionaries at PWN