wysławić

Polish

From wy- +‎ sławić.

wysławić pf (imperfective wysławiać)

(transitive, literary) to glorify (to exalt, or give glory or praise to something or someone)
(reflexive with się, literary) to glorify oneself
(transitive, Western Greater Poland) to list; to call by name
Nie wysławił mnie wcale. ― He didn't say my surname at all.

Conjugation of wysławić pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wysławić
future tense	1^st	wysławię			wysławimy
	2^nd	wysławisz			wysławicie
	3^rd	wysławi			wysławią
	impersonal	wysławi się
past tense	1^st	wysławiłem, -(e)m wysławił	wysławiłam, -(e)m wysławiła	wysławiłom, -(e)m wysławiło	wysławiliśmy, -(e)śmy wysławili	wysławiłyśmy, -(e)śmy wysławiły
	2^nd	wysławiłeś, -(e)ś wysławił	wysławiłaś, -(e)ś wysławiła	wysławiłoś, -(e)ś wysławiło	wysławiliście, -(e)ście wysławili	wysławiłyście, -(e)ście wysławiły
	3^rd	wysławił	wysławiła	wysławiło	wysławili	wysławiły
	impersonal	wysławiono
conditional	1^st	wysławiłbym, bym wysławił	wysławiłabym, bym wysławiła	wysławiłobym, bym wysławiło	wysławilibyśmy, byśmy wysławili	wysławiłybyśmy, byśmy wysławiły
	2^nd	wysławiłbyś, byś wysławił	wysławiłabyś, byś wysławiła	wysławiłobyś, byś wysławiło	wysławilibyście, byście wysławili	wysławiłybyście, byście wysławiły
	3^rd	wysławiłby, by wysławił	wysławiłaby, by wysławiła	wysławiłoby, by wysławiło	wysławiliby, by wysławili	wysławiłyby, by wysławiły
	impersonal	wysławiono by
imperative	1^st	niech wysławię			wysławmy
	2^nd	wysław			wysławcie
	3^rd	niech wysławi			niech wysławią
passive adjectival participle		wysławiony	wysławiona	wysławione	wysławieni	wysławione
anterior adverbial participle		wysławiwszy
verbal noun		wysławienie