wyrmlic

Old English

Etymology

From wyrm (“snake”) +‎ -līċ (“-like”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈwyrmˌliːt͡ʃ/, [ˈwyrˠmˌliːt͡ʃ]

Adjective

wyrmlīċ

1. snakelike, ophidian
   • 10th century, The Wanderer:

     Stondeð nū on lāste · lēofre duguþe
     weal wundrum hēah, · wyrmlīcum fāh.

     Now a wall stands in the track of dear band,
     by wonders high, with ophidians adorned.

Declension

Declension of wyrmlīċ — Strong

Singular	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	wyrmlīċ	wyrmlīċ, wyrmlīċu, wyrmlīċo	wyrmlīċ
Accusative	wyrmlīcne	wyrmlīċe	wyrmlīċ
Genitive	wyrmlīċes	wyrmlīcre	wyrmlīċes
Dative	wyrmlīċum	wyrmlīcre	wyrmlīċum
Instrumental	wyrmlīċe	wyrmlīcre	wyrmlīċe
Plural	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	wyrmlīċe	wyrmlīċa, wyrmlīċe	wyrmlīċ, wyrmlīċu, wyrmlīċo
Accusative	wyrmlīċe	wyrmlīċa, wyrmlīċe	wyrmlīċ, wyrmlīċu, wyrmlīċo
Genitive	wyrmlīcra	wyrmlīcra	wyrmlīcra
Dative	wyrmlīċum	wyrmlīċum	wyrmlīċum
Instrumental	wyrmlīċum	wyrmlīċum	wyrmlīċum

Declension of wyrmlīċ — Weak

Singular	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	wyrmlīċa	wyrmlīċe	wyrmlīċe
Accusative	wyrmlīċan	wyrmlīċan	wyrmlīċe
Genitive	wyrmlīċan	wyrmlīċan	wyrmlīċan
Dative	wyrmlīċan	wyrmlīċan	wyrmlīċan
Instrumental	wyrmlīċan	wyrmlīċan	wyrmlīċan
Plural	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	wyrmlīċan	wyrmlīċan	wyrmlīċan
Accusative	wyrmlīċan	wyrmlīċan	wyrmlīċan
Genitive	wyrmlīcra, wyrmlīċena	wyrmlīcra, wyrmlīċena	wyrmlīcra, wyrmlīċena
Dative	wyrmlīċum	wyrmlīċum	wyrmlīċum
Instrumental	wyrmlīċum	wyrmlīċum	wyrmlīċum

References

• Joseph Bosworth and T. Northcote Toller (1898) “wyrmlīċ”, in An Anglo-Saxon Dictionary‎^[1], 2nd edition, Oxford: Oxford University Press.