Jump to content

wyprzeć

From Wiktionary, the free dictionary

Polish

[edit]

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈvɘ.pʂɛt͡ɕ/
  • Audio 1; wyprzeć:(file)
  • Audio 2; wyprzeć się:(file)
  • Rhymes: -ɘpʂɛt͡ɕ
  • Syllabification: wy‧przeć

Etymology 1

[edit]

From wy- +‎ przeć (1 sg. prę), from Proto-Slavic *perti.

Verb

[edit]

wyprzeć pf (imperfective wypierać)

  1. (transitive) to oust, to drive out
  2. (transitive, figurative) to supplant, to supersede
  3. (reflexive with się) to deny, to disavow, to repudiate [with genitive]
Conjugation
[edit]
Conjugation of wyprzeć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wyprzeć
future tense 1st wyprę wyprzemy
2nd wyprzesz wyprzecie
3rd wyprze wyprą
impersonal wyprze się
past tense 1st wyparłem,
-(e)m wyparł
wyparłam,
-(e)m wyparła
wyparłom,
-(e)m wyparło
wyparliśmy,
-(e)śmy wyparli
wyparłyśmy,
-(e)śmy wyparły
2nd wyparłeś,
-(e)ś wyparł
wyparłaś,
-(e)ś wyparła
wyparłoś,
-(e)ś wyparło
wyparliście,
-(e)ście wyparli
wyparłyście,
-(e)ście wyparły
3rd wyparł wyparła wyparło wyparli wyparły
impersonal wyparto
conditional 1st wyparłbym,
bym wyparł
wyparłabym,
bym wyparła
wyparłobym,
bym wyparło
wyparlibyśmy,
byśmy wyparli
wyparłybyśmy,
byśmy wyparły
2nd wyparłbyś,
byś wyparł
wyparłabyś,
byś wyparła
wyparłobyś,
byś wyparło
wyparlibyście,
byście wyparli
wyparłybyście,
byście wyparły
3rd wyparłby,
by wyparł
wyparłaby,
by wyparła
wyparłoby,
by wyparło
wyparliby,
by wyparli
wyparłyby,
by wyparły
impersonal wyparto by
imperative 1st niech wyprę wyprzyjmy
2nd wyprzyj wyprzyjcie
3rd niech wyprze niech wyprą
passive adjectival participle wyparty wyparta wyparte wyparci wyparte
anterior adverbial participle wyparłszy
verbal noun wyparcie

Etymology 2

[edit]

From wy- +‎ przeć (1 sg. przeję), from Proto-Slavic *pьrěti.

Verb

[edit]

wyprzeć pf

  1. (intransitive, of plants) to die, to wither
  2. (intransitive, of skin) to inflame
Conjugation
[edit]
Conjugation of wyprzeć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wyprzeć
future tense 1st wyprzeję wyprzejemy
2nd wyprzejesz wyprzejecie
3rd wyprzeje wyprzeją
impersonal wyprzeje się
past tense 1st wyprzałem,
-(e)m wyprzał
wyprzałam,
-(e)m wyprzała
wyprzałom,
-(e)m wyprzało
wyprzeliśmy,
-(e)śmy wyprzeli
wyprzałyśmy,
-(e)śmy wyprzały
2nd wyprzałeś,
-(e)ś wyprzał
wyprzałaś,
-(e)ś wyprzała
wyprzałoś,
-(e)ś wyprzało
wyprzeliście,
-(e)ście wyprzeli
wyprzałyście,
-(e)ście wyprzały
3rd wyprzał wyprzała wyprzało wyprzeli wyprzały
impersonal wyprzano
conditional 1st wyprzałbym,
bym wyprzał
wyprzałabym,
bym wyprzała
wyprzałobym,
bym wyprzało
wyprzelibyśmy,
byśmy wyprzeli
wyprzałybyśmy,
byśmy wyprzały
2nd wyprzałbyś,
byś wyprzał
wyprzałabyś,
byś wyprzała
wyprzałobyś,
byś wyprzało
wyprzelibyście,
byście wyprzeli
wyprzałybyście,
byście wyprzały
3rd wyprzałby,
by wyprzał
wyprzałaby,
by wyprzała
wyprzałoby,
by wyprzało
wyprzeliby,
by wyprzeli
wyprzałyby,
by wyprzały
impersonal wyprzano by
imperative 1st niech wyprzeję wyprzejmy
2nd wyprzej wyprzejcie
3rd niech wyprzeje niech wyprzeją
anterior adverbial participle wyprzawszy
verbal noun wyprzenie

Further reading

[edit]
  • wyprzeć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wyprzeć in Polish dictionaries at PWN