wypowiadacz

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From wypowiadać +‎ -acz. First attested in 1620.[1] Compare Old Polish wypowiedacz.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /vɘ.pɔˈvja.dat͡ʂ/
  • Rhymes: -adat͡ʂ
  • Syllabification: wy‧po‧wia‧dacz

Noun

[edit]

wypowiadacz m pers

  1. (obsolete) expressor, sayer, declarer

Declension

[edit]
Declension of wypowiadacz
singular plural
nominative wypowiadacz wypowiadacze
genitive wypowiadacza wypowiadaczy
dative wypowiadaczowi wypowiadaczom
accusative wypowiadacza wypowiadaczy
instrumental wypowiadaczem wypowiadaczami
locative wypowiadaczu wypowiadaczach
vocative wypowiadaczu wypowiadacze
[edit]
adjectives
nouns
verbs

References

[edit]
  1. ^ Fabian BIRKOWSKI (1620) Kazania na swięta doroczne ... Ná swiętá przednieysze po dwoygu kazań, etc‎[1] (in Polish), W drukárni Andrzeiá Piotrkowczyká Typográphá K.I.M., page 210

Further reading

[edit]
  • wypowiadacz in Polish dictionaries at PWN
  • Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “wypowiedacz”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku
  • wypowiadacz in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=wypowiadacz&oldid=82189789"