wypalić

Polish

Etymology

From wy- +‎ palić.

Pronunciation

• IPA^(key): /vɘˈpa.lit͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -alit͡ɕ
• Syllabification: wy‧pa‧lić

Verb

wypalić pf (imperfective wypalać)

1. (transitive) to burn up (destroy by burning)
2. (transitive) to bake, to fire
3. (transitive) to brand
4. (transitive) to shoot, to fire, to discharge
5. (transitive, computing) to burn
6. (colloquial, intransitive) to work out, to succeed (in something)
7. (reflexive with się) to burn out, to burn up

Conjugation

Conjugation of wypalić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wypalić
future tense	1st	wypalę			wypalimy
	2nd	wypalisz			wypalicie
	3rd	wypali			wypalą
	impersonal	wypali się
past tense	1st	wypaliłem, -(e)m wypalił	wypaliłam, -(e)m wypaliła	wypaliłom, -(e)m wypaliło	wypaliliśmy, -(e)śmy wypalili	wypaliłyśmy, -(e)śmy wypaliły
	2nd	wypaliłeś, -(e)ś wypalił	wypaliłaś, -(e)ś wypaliła	wypaliłoś, -(e)ś wypaliło	wypaliliście, -(e)ście wypalili	wypaliłyście, -(e)ście wypaliły
	3rd	wypalił	wypaliła	wypaliło	wypalili	wypaliły
	impersonal	wypalono
conditional	1st	wypaliłbym, bym wypalił	wypaliłabym, bym wypaliła	wypaliłobym, bym wypaliło	wypalilibyśmy, byśmy wypalili	wypaliłybyśmy, byśmy wypaliły
	2nd	wypaliłbyś, byś wypalił	wypaliłabyś, byś wypaliła	wypaliłobyś, byś wypaliło	wypalilibyście, byście wypalili	wypaliłybyście, byście wypaliły
	3rd	wypaliłby, by wypalił	wypaliłaby, by wypaliła	wypaliłoby, by wypaliło	wypaliliby, by wypalili	wypaliłyby, by wypaliły
	impersonal	wypalono by
imperative	1st	niech wypalę			wypalmy
	2nd	wypal			wypalcie
	3rd	niech wypali			niech wypalą
passive adjectival participle		wypalony	wypalona	wypalone	wypaleni	wypalone
anterior adverbial participle		wypaliwszy
verbal noun		wypalenie

Further reading

• wypalić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wypalić in Polish dictionaries at PWN