wymuszony

Polish

Etymology

From wymusić +‎ -ony.

Pronunciation

• IPA^(key): /vɘ.muˈʂɔ.nɘ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔnɘ
• Syllabification: wy‧mu‧szo‧ny

Adjective

wymuszony (comparative bardziej wymuszony, superlative najbardziej wymuszony, derived adverb wymuszenie)

1. forced, unnatural

   Synonym: nienaturalny

Declension

Declension of wymuszony (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	wymuszony		wymuszona	wymuszone	wymuszeni	wymuszone
genitive	wymuszonego		wymuszonej	wymuszonego	wymuszonych
dative	wymuszonemu		wymuszonej	wymuszonemu	wymuszonym
accusative	wymuszonego	wymuszony	wymuszoną	wymuszone	wymuszonych	wymuszone
instrumental	wymuszonym		wymuszoną	wymuszonym	wymuszonymi
locative	wymuszonym		wymuszonej	wymuszonym	wymuszonych

Derived terms

noun

• wymuszoność

 

Related terms

nouns

• wymus
• wymuszenie

 

verbs

• wymusić pf
• wymuszać impf

 

Participle

wymuszony (passive adjectival)

1. masculine singular passive adjectival participle of wymusić

Further reading

• wymuszony in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wymuszony in Polish dictionaries at PWN