From Wiktionary, the free dictionary
From wy- + musi(e)ć.
- IPA(key): /vɘˈmu.ɕit͡ɕ/
- Rhymes: -uɕit͡ɕ
- Syllabification: wy‧mu‧sić
wymusić pf (imperfective wymuszać)
- (transitive) to extort, to force (to wrest from an unwilling person by undue or illegal exercise of power or ingenuity)
Conjugation of wymusić pf
|
wymusić
|
wymuszę
|
wymusimy
|
wymusisz
|
wymusicie
|
wymusi
|
wymuszą
|
wymusi się
|
wymusiłem, -(e)m wymusił
|
wymusiłam, -(e)m wymusiła
|
wymusiłom, -(e)m wymusiło
|
wymusiliśmy, -(e)śmy wymusili
|
wymusiłyśmy, -(e)śmy wymusiły
|
wymusiłeś, -(e)ś wymusił
|
wymusiłaś, -(e)ś wymusiła
|
wymusiłoś, -(e)ś wymusiło
|
wymusiliście, -(e)ście wymusili
|
wymusiłyście, -(e)ście wymusiły
|
wymusił
|
wymusiła
|
wymusiło
|
wymusili
|
wymusiły
|
wymuszono
|
wymusiłbym, bym wymusił
|
wymusiłabym, bym wymusiła
|
wymusiłobym, bym wymusiło
|
wymusilibyśmy, byśmy wymusili
|
wymusiłybyśmy, byśmy wymusiły
|
wymusiłbyś, byś wymusił
|
wymusiłabyś, byś wymusiła
|
wymusiłobyś, byś wymusiło
|
wymusilibyście, byście wymusili
|
wymusiłybyście, byście wymusiły
|
wymusiłby, by wymusił
|
wymusiłaby, by wymusiła
|
wymusiłoby, by wymusiło
|
wymusiliby, by wymusili
|
wymusiłyby, by wymusiły
|
wymuszono by
|
niech wymuszę
|
wymuśmy
|
wymuś
|
wymuście
|
niech wymusi
|
niech wymuszą
|
wymuszony
|
wymuszona
|
wymuszone
|
wymuszeni
|
wymuszone
|
wymusiwszy
|
wymuszenie
|
- wymusić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- wymusić in Polish dictionaries at PWN