Jump to content

wymóc

From Wiktionary, the free dictionary

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From wy- +‎ móc.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈvɘ.mut͡s/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɘmut͡s
  • Syllabification: wy‧móc

Verb

[edit]

wymóc pf (imperfective wymagać)

  1. (transitive) to force from (by demanding or by persuasion)
    Wymogłem na moim szefie urlop.I forced the holiday leave from my boss.

Conjugation

[edit]
Conjugation of wymóc pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wymóc
future tense 1st wymogę wymożemy
2nd wymożesz wymożecie
3rd wymoże wymogą
impersonal wymoże się
past tense 1st wymogłem,
-(e)m wymógł
wymogłam,
-(e)m wymogła
wymogłom,
-(e)m wymogło
wymogliśmy,
-(e)śmy wymogli
wymogłyśmy,
-(e)śmy wymogły
2nd wymogłeś,
-(e)ś wymógł
wymogłaś,
-(e)ś wymogła
wymogłoś,
-(e)ś wymogło
wymogliście,
-(e)ście wymogli
wymogłyście,
-(e)ście wymogły
3rd wymógł wymogła wymogło wymogli wymogły
impersonal wymożono
conditional 1st wymógłbym,
bym wymógł
wymogłabym,
bym wymogła
wymogłobym,
bym wymogło
wymoglibyśmy,
byśmy wymogli
wymogłybyśmy,
byśmy wymogły
2nd wymógłbyś,
byś wymógł
wymogłabyś,
byś wymogła
wymogłobyś,
byś wymogło
wymoglibyście,
byście wymogli
wymogłybyście,
byście wymogły
3rd wymógłby,
by wymógł
wymogłaby,
by wymogła
wymogłoby,
by wymogło
wymogliby,
by wymogli
wymogłyby,
by wymogły
impersonal wymożono by
imperative 1st niech wymogę wymóżmy
2nd wymóż wymóżcie
3rd niech wymoże niech wymogą
passive adjectival participle wymożony wymożona wymożone wymożeni wymożone
anterior adverbial participle wymógłszy
verbal noun wymożenie
[edit]

Further reading

[edit]
  • wymóc in Polish dictionaries at PWN