wykuć

Polish

Etymology

From wy- +‎ kuć.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈvɘ.kut͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɘkut͡ɕ
• Syllabification: wy‧kuć

Verb

wykuć pf (imperfective wykuwać)

1. (transitive) to forge
2. (transitive) to carve, to shape
   • 2013, Zygmunt Kubiak, Literatura Greków i Rzymian‎^[1], Znak, archived from the original on 2023-04-05, page 402:

     [...] gdy wykuwał swoje wiersze Simonides.

     [...] when Simonides was composing his poems.

   • 2021, Lea Kampe, translated by Elżbieta Ptaszyńska-Sadowska, Anioł z Warszawy. Historia miłości i bohaterstwa Ireny Sendlerowej‎^[2], Znak, chapter 2, pages 9–10:

     Ona natomiast chciała służyć innym, wraz z przyjaciółmi z uniwersytetu i z partii socjalistycznej wykuwac nową przyszłość i robić wszystko, by uczynić świat lepszy.

     She, on the other hand, wanted to serve others, along with her friends from the university and from the socialist party, to shape a new future and do everything to make the world better.

   • 2021, Piotr Kotlarz, Początki państwowości‎^[3], Fundacja Kultury Wobec, footnote 799, page 1048:

     Jego pozycja na dworze była taka znaczna, że kazał sobie wykuć grób w dolinie królów.

     His position at the court was so important that he commanded that a tomb for him be carved out in the valley of the kings.

3. (transitive, colloquial) to learn by heart, to learn by rote (usually in the collocation "wykuć coś na pamięć")
   • 2021 (first published 1967), Wilhelmina Skulska, Paryska bagietka‎^[4], SAGA Egmont, archived from the original on 2023-04-05, chapter IV, page 58:

     Trzeba wykuć na pamięć tysiące reguł. Od tych reguł są jeszcze wyjątki i również trzeba je wykuć na pamięć.

     You have to learn a thousand rules by heart. These rules also have exceptions, and you have to learn these by heart too.

   • 2015, Brendan Kiely, Zimowa ewangelia‎^[5], Wydawnictwo Sonia Draga, chapter 12, page 127:

     Jeżeli marzy wam się podchodzenie do egzaminów, macie wykuć tę książkę na blachę!

     If you dream of getting to the exams, you need to inscribe this book in your memory as on a metal plate!

   • 2021, Matt Alt, Czysty wymysł. Jak japońska popkultura podbiła świat‎^[6], Znak, archived from the original on 2023-04-05, page 97:

     Nie czyta nut, dlatego wykuł setki piosenek na pamięć.

     He doesn't read sheet music; for that reason he has memorized hundreds of songs.

   • 2021, Emma Popik, Nagła cisza‎^[7], SAGA Egmont, page 104:

     - Nigdy nie słyszałam o takiej śpiewaczce - rzekła obojętnie Augusta.
     - Podobno robiła karierę we Włoszech, podbiła kraj swoim głosikiem, powróciła z fortuną. Ciekawe, kiedy się nauczyła języka? - Odrzuciła nożyk na najbliżej leżącą książkę.
     - Może wystarczyło wykuć arię - Augusta wciąż patrzyła na filiżankę.

     "I never heard of that singer," Augusta said indifferently.
     "Apparently she made a career in Italy; she conquered the country with her voice; she returned with a fortune. I wonder when she learned the language?" She threw the little knife away onto the book lying nearest to her.
     "Maybe memorizing an aria was enough." Augusta was still looking at her teacup.

4. (transitive or reflexive with się, colloquial, education) to cram, to swot (to learn by rote)

Conjugation

Conjugation of wykuć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wykuć
future tense	1st	wykuję			wykujemy
	2nd	wykujesz			wykujecie
	3rd	wykuje			wykują
	impersonal	wykuje się
past tense	1st	wykułem, -(e)m wykuł	wykułam, -(e)m wykuła	wykułom, -(e)m wykuło	wykuliśmy, -(e)śmy wykuli	wykułyśmy, -(e)śmy wykuły
	2nd	wykułeś, -(e)ś wykuł	wykułaś, -(e)ś wykuła	wykułoś, -(e)ś wykuło	wykuliście, -(e)ście wykuli	wykułyście, -(e)ście wykuły
	3rd	wykuł	wykuła	wykuło	wykuli	wykuły
	impersonal	wykuto
conditional	1st	wykułbym, bym wykuł	wykułabym, bym wykuła	wykułobym, bym wykuło	wykulibyśmy, byśmy wykuli	wykułybyśmy, byśmy wykuły
	2nd	wykułbyś, byś wykuł	wykułabyś, byś wykuła	wykułobyś, byś wykuło	wykulibyście, byście wykuli	wykułybyście, byście wykuły
	3rd	wykułby, by wykuł	wykułaby, by wykuła	wykułoby, by wykuło	wykuliby, by wykuli	wykułyby, by wykuły
	impersonal	wykuto by
imperative	1st	niech wykuję			wykujmy
	2nd	wykuj			wykujcie
	3rd	niech wykuje			niech wykują
passive adjectival participle		wykuty	wykuta	wykute	wykuci	wykute
anterior adverbial participle		wykuwszy
verbal noun		wykucie

Further reading

• wykuć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wykuć in Polish dictionaries at PWN