wykrzyczeć

Polish

Etymology

From wy- +‎ krzyczeć.

Pronunciation

• IPA^(key): /vɘˈkʂɘ.t͡ʂɛt͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɘt͡ʂɛt͡ɕ
• Syllabification: wy‧krzy‧czeć

Verb

wykrzyczeć pf

1. (transitive) to shout, to shout out

   Synonym: wykrzyknąć

2. (reflexive with się) to shout to one's heart's content, to shout for a long time

   Synonym: nakrzyczeć się

Conjugation

Conjugation of wykrzyczeć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wykrzyczeć
future tense	1st	wykrzyczę			wykrzyczymy
	2nd	wykrzyczysz			wykrzyczycie
	3rd	wykrzyczy			wykrzyczą
	impersonal	wykrzyczy się
past tense	1st	wykrzyczałem, -(e)m wykrzyczał	wykrzyczałam, -(e)m wykrzyczała	wykrzyczałom, -(e)m wykrzyczało	wykrzyczeliśmy, -(e)śmy wykrzyczeli	wykrzyczałyśmy, -(e)śmy wykrzyczały
	2nd	wykrzyczałeś, -(e)ś wykrzyczał	wykrzyczałaś, -(e)ś wykrzyczała	wykrzyczałoś, -(e)ś wykrzyczało	wykrzyczeliście, -(e)ście wykrzyczeli	wykrzyczałyście, -(e)ście wykrzyczały
	3rd	wykrzyczał	wykrzyczała	wykrzyczało	wykrzyczeli	wykrzyczały
	impersonal	wykrzyczano
conditional	1st	wykrzyczałbym, bym wykrzyczał	wykrzyczałabym, bym wykrzyczała	wykrzyczałobym, bym wykrzyczało	wykrzyczelibyśmy, byśmy wykrzyczeli	wykrzyczałybyśmy, byśmy wykrzyczały
	2nd	wykrzyczałbyś, byś wykrzyczał	wykrzyczałabyś, byś wykrzyczała	wykrzyczałobyś, byś wykrzyczało	wykrzyczelibyście, byście wykrzyczeli	wykrzyczałybyście, byście wykrzyczały
	3rd	wykrzyczałby, by wykrzyczał	wykrzyczałaby, by wykrzyczała	wykrzyczałoby, by wykrzyczało	wykrzyczeliby, by wykrzyczeli	wykrzyczałyby, by wykrzyczały
	impersonal	wykrzyczano by
imperative	1st	niech wykrzyczę			wykrzyczmy
	2nd	wykrzycz			wykrzyczcie
	3rd	niech wykrzyczy			niech wykrzyczą
passive adjectival participle		wykrzyczany	wykrzyczana	wykrzyczane	wykrzyczani	wykrzyczane
anterior adverbial participle		wykrzyczawszy
verbal noun		wykrzyczenie

Further reading

• wykrzyczeć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wykrzyczeć in Polish dictionaries at PWN