wykrzaczyć

Polish

From wy- +‎ krzaczyć.

wykrzaczyć pf (imperfective wykrzaczać)

(transitive, computing) to crash (to cause to terminate extraordinarily)
Synonym: zawiesić
(reflexive with się, computing) to crash (to terminate extraordinarily)
Synonym: zawiesić się

Conjugation of wykrzaczyć pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wykrzaczyć
future tense	1^st	wykrzaczę			wykrzaczymy
	2^nd	wykrzaczysz			wykrzaczycie
	3^rd	wykrzaczy			wykrzaczą
	impersonal	wykrzaczy się
past tense	1^st	wykrzaczyłem, -(e)m wykrzaczył	wykrzaczyłam, -(e)m wykrzaczyła	wykrzaczyłom, -(e)m wykrzaczyło	wykrzaczyliśmy, -(e)śmy wykrzaczyli	wykrzaczyłyśmy, -(e)śmy wykrzaczyły
	2^nd	wykrzaczyłeś, -(e)ś wykrzaczył	wykrzaczyłaś, -(e)ś wykrzaczyła	wykrzaczyłoś, -(e)ś wykrzaczyło	wykrzaczyliście, -(e)ście wykrzaczyli	wykrzaczyłyście, -(e)ście wykrzaczyły
	3^rd	wykrzaczył	wykrzaczyła	wykrzaczyło	wykrzaczyli	wykrzaczyły
	impersonal	wykrzaczono
conditional	1^st	wykrzaczyłbym, bym wykrzaczył	wykrzaczyłabym, bym wykrzaczyła	wykrzaczyłobym, bym wykrzaczyło	wykrzaczylibyśmy, byśmy wykrzaczyli	wykrzaczyłybyśmy, byśmy wykrzaczyły
	2^nd	wykrzaczyłbyś, byś wykrzaczył	wykrzaczyłabyś, byś wykrzaczyła	wykrzaczyłobyś, byś wykrzaczyło	wykrzaczylibyście, byście wykrzaczyli	wykrzaczyłybyście, byście wykrzaczyły
	3^rd	wykrzaczyłby, by wykrzaczył	wykrzaczyłaby, by wykrzaczyła	wykrzaczyłoby, by wykrzaczyło	wykrzaczyliby, by wykrzaczyli	wykrzaczyłyby, by wykrzaczyły
	impersonal	wykrzaczono by
imperative	1^st	niech wykrzaczę			wykrzaczmy
	2^nd	wykrzacz			wykrzaczcie
	3^rd	niech wykrzaczy			niech wykrzaczą
passive adjectival participle		wykrzaczony	wykrzaczona	wykrzaczone	wykrzaczeni	wykrzaczone
anterior adverbial participle		wykrzaczywszy
verbal noun		wykrzaczenie

(adjective):

(noun):