wykopać

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *vykopati. By surface analysis, wy- +‎ kopać.

Pronunciation

• IPA^(key): /vɘˈkɔ.pat͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔpat͡ɕ
• Syllabification: wy‧ko‧pać

Verb

wykopać pf (imperfective kopać or wykopywać)

1. (transitive) to dig (e.g., a hole)
2. (transitive) to dig out (e.g., a flower)
3. (reflexive with się) to dig oneself out of somewhere

Conjugation

Conjugation of wykopać pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wykopać
future tense	1st	wykopię			wykopiemy
	2nd	wykopiesz			wykopiecie
	3rd	wykopie			wykopią
	impersonal	wykopie się
past tense	1st	wykopałem, -(e)m wykopał	wykopałam, -(e)m wykopała	wykopałom, -(e)m wykopało	wykopaliśmy, -(e)śmy wykopali	wykopałyśmy, -(e)śmy wykopały
	2nd	wykopałeś, -(e)ś wykopał	wykopałaś, -(e)ś wykopała	wykopałoś, -(e)ś wykopało	wykopaliście, -(e)ście wykopali	wykopałyście, -(e)ście wykopały
	3rd	wykopał	wykopała	wykopało	wykopali	wykopały
	impersonal	wykopano
conditional	1st	wykopałbym, bym wykopał	wykopałabym, bym wykopała	wykopałobym, bym wykopało	wykopalibyśmy, byśmy wykopali	wykopałybyśmy, byśmy wykopały
	2nd	wykopałbyś, byś wykopał	wykopałabyś, byś wykopała	wykopałobyś, byś wykopało	wykopalibyście, byście wykopali	wykopałybyście, byście wykopały
	3rd	wykopałby, by wykopał	wykopałaby, by wykopała	wykopałoby, by wykopało	wykopaliby, by wykopali	wykopałyby, by wykopały
	impersonal	wykopano by
imperative	1st	niech wykopię			wykopmy
	2nd	wykop			wykopcie
	3rd	niech wykopie			niech wykopią
passive adjectival participle		wykopany	wykopana	wykopane	wykopani	wykopane
anterior adverbial participle		wykopawszy
verbal noun		wykopanie

Related terms

• wykop

 

Further reading

• wykopać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wykopać in Polish dictionaries at PWN