wyględać

Old Polish

Etymology

From wy- +‎ ględać. First attested in the fifteenth century. Compare Old Czech vyhledati and Old Slovak vyhľadať.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /vɨɡlʲæ̃dat͡ɕ/
• IPA^(key): (15^th CE) /vɨɡlʲæ̃dat͡ɕ/

Verb

wyględać impf

1. to look out for; to await
   • 1930 [c. 1455], “Tob”, in Ludwik Bernacki, editor, Biblia królowej Zofii (Biblia szaroszpatacka)‎^[1], 11, 5:

     Anna, matka gego, na kozdi dzen wiglyødala a syadala na wyrzchu geney gori podle drogy, otkødze moglabi swego sina z daleka zazrzecz gydøcego

     [Anna, matka jego, na kożdy dzień wyględała a siadała na wirzchu jenej gory podle drogi, otkądże mogłaby swego syna z daleka zaźrzeć jidącego]

Derived terms

(nouns):

• wyględacz
• wyględanie
• wyględca

Related terms

(verbs):

• ględać impf

Descendants

• Polish: wyglądać
• Silesian: wyglōndać

References

• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “wyględać”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN