wydęcie

Polish

Etymology

From wydąć +‎ -ęcie.

Pronunciation

• IPA^(key): /vɘˈdɛɲ.t͡ɕɛ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛɲt͡ɕɛ
• Syllabification: wy‧dę‧cie

Noun

wydęcie n

1. (uncountable) verbal noun of wydąć
2. (countable) protuberance, swelling

   Synonym: wypukłość

Declension

Declension of wydęcie

	singular	plural
nominative	wydęcie	wydęcia
genitive	wydęcia	wydęć
dative	wydęciu	wydęciom
accusative	wydęcie	wydęcia
instrumental	wydęciem	wydęciami
locative	wydęciu	wydęciach
vocative	wydęcie	wydęcia

Further reading

• wydęcie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wydęcie in Polish dictionaries at PWN