wydąć

See also: wydać

Polish

Etymology

From wy- +‎ dąć.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈvɘ.dɔɲt͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɘdɔɲt͡ɕ
• Syllabification: wy‧dąć

Verb

wydąć pf (imperfective wydymać)

1. (transitive) to distend (to cause to bloat)

   Synonym: wzdąć

2. (transitive) to pout (to puff out one's lips, usually in dissatisfaction)
3. (reflexive with się) to balloon out, to billow out, to bulge

   Synonym: wzdąć się

Conjugation

Conjugation of wydąć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wydąć
future tense	1st	wydmę			wydmiemy
	2nd	wydmiesz			wydmiecie
	3rd	wydmie			wydmą
	impersonal	wydmie się
past tense	1st	wydąłem, -(e)m wydął	wydęłam, -(e)m wydęła	wydęłom, -(e)m wydęło	wydęliśmy, -(e)śmy wydęli	wydęłyśmy, -(e)śmy wydęły
	2nd	wydąłeś, -(e)ś wydął	wydęłaś, -(e)ś wydęła	wydęłoś, -(e)ś wydęło	wydęliście, -(e)ście wydęli	wydęłyście, -(e)ście wydęły
	3rd	wydął	wydęła	wydęło	wydęli	wydęły
	impersonal	wydęto
conditional	1st	wydąłbym, bym wydął	wydęłabym, bym wydęła	wydęłobym, bym wydęło	wydęlibyśmy, byśmy wydęli	wydęłybyśmy, byśmy wydęły
	2nd	wydąłbyś, byś wydął	wydęłabyś, byś wydęła	wydęłobyś, byś wydęło	wydęlibyście, byście wydęli	wydęłybyście, byście wydęły
	3rd	wydąłby, by wydął	wydęłaby, by wydęła	wydęłoby, by wydęło	wydęliby, by wydęli	wydęłyby, by wydęły
	impersonal	wydęto by
imperative	1st	niech wydmę			wydmijmy
	2nd	wydmij			wydmijcie
	3rd	niech wydmie			niech wydmą
passive adjectival participle		wydęty	wydęta	wydęte	wydęci	wydęte
anterior adverbial participle		wydąwszy
verbal noun		wydęcie

Derived terms

adjective

• wydęty

 

nouns

• wydęcie
• wydma

 

Further reading

• wydąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wydąć in Polish dictionaries at PWN