wyczuć

Polish

Etymology

From wy- +‎ czuć.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈvɘ.t͡ʂut͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɘt͡ʂut͡ɕ
• Syllabification: wy‧czuć

Verb

wyczuć pf (imperfective wyczuwać)

1. (transitive) to sense, to intuit

Conjugation

Conjugation of wyczuć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wyczuć
future tense	1st	wyczuję			wyczujemy
	2nd	wyczujesz			wyczujecie
	3rd	wyczuje			wyczują
	impersonal	wyczuje się
past tense	1st	wyczułem, -(e)m wyczuł	wyczułam, -(e)m wyczuła	wyczułom, -(e)m wyczuło	wyczuliśmy, -(e)śmy wyczuli	wyczułyśmy, -(e)śmy wyczuły
	2nd	wyczułeś, -(e)ś wyczuł	wyczułaś, -(e)ś wyczuła	wyczułoś, -(e)ś wyczuło	wyczuliście, -(e)ście wyczuli	wyczułyście, -(e)ście wyczuły
	3rd	wyczuł	wyczuła	wyczuło	wyczuli	wyczuły
	impersonal	wyczuto
conditional	1st	wyczułbym, bym wyczuł	wyczułabym, bym wyczuła	wyczułobym, bym wyczuło	wyczulibyśmy, byśmy wyczuli	wyczułybyśmy, byśmy wyczuły
	2nd	wyczułbyś, byś wyczuł	wyczułabyś, byś wyczuła	wyczułobyś, byś wyczuło	wyczulibyście, byście wyczuli	wyczułybyście, byście wyczuły
	3rd	wyczułby, by wyczuł	wyczułaby, by wyczuła	wyczułoby, by wyczuło	wyczuliby, by wyczuli	wyczułyby, by wyczuły
	impersonal	wyczuto by
imperative	1st	niech wyczuję			wyczujmy
	2nd	wyczuj			wyczujcie
	3rd	niech wyczuje			niech wyczują
passive adjectival participle		wyczuty	wyczuta	wyczute	wyczuci	wyczute
anterior adverbial participle		wyczuwszy
verbal noun		wyczucie

Further reading

• wyczuć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wyczuć in Polish dictionaries at PWN