wycyganić

Polish

From wy- +‎ Cygan +‎ -ić.

wycyganić pf (imperfective wycyganiać)

(transitive, colloquial or dialectal, Kuyavia) to cadge (to obtain something by intrusive requests, trickery, or deception)
Synonyms: wykusić, wyłudzić

Conjugation of wycyganić pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wycyganić
future tense	1^st	wycyganię			wycyganimy
	2^nd	wycyganisz			wycyganicie
	3^rd	wycygani			wycyganią
	impersonal	wycygani się
past tense	1^st	wycyganiłem, -(e)m wycyganił	wycyganiłam, -(e)m wycyganiła	wycyganiłom, -(e)m wycyganiło	wycyganiliśmy, -(e)śmy wycyganili	wycyganiłyśmy, -(e)śmy wycyganiły
	2^nd	wycyganiłeś, -(e)ś wycyganił	wycyganiłaś, -(e)ś wycyganiła	wycyganiłoś, -(e)ś wycyganiło	wycyganiliście, -(e)ście wycyganili	wycyganiłyście, -(e)ście wycyganiły
	3^rd	wycyganił	wycyganiła	wycyganiło	wycyganili	wycyganiły
	impersonal	wycyganiono
conditional	1^st	wycyganiłbym, bym wycyganił	wycyganiłabym, bym wycyganiła	wycyganiłobym, bym wycyganiło	wycyganilibyśmy, byśmy wycyganili	wycyganiłybyśmy, byśmy wycyganiły
	2^nd	wycyganiłbyś, byś wycyganił	wycyganiłabyś, byś wycyganiła	wycyganiłobyś, byś wycyganiło	wycyganilibyście, byście wycyganili	wycyganiłybyście, byście wycyganiły
	3^rd	wycyganiłby, by wycyganił	wycyganiłaby, by wycyganiła	wycyganiłoby, by wycyganiło	wycyganiliby, by wycyganili	wycyganiłyby, by wycyganiły
	impersonal	wycyganiono by
imperative	1^st	niech wycyganię			wycygańmy
	2^nd	wycygań			wycygańcie
	3^rd	niech wycygani			niech wycyganią
passive adjectival participle		wycyganiony	wycyganiona	wycyganione	wycyganieni	wycyganione
anterior adverbial participle		wycyganiwszy
verbal noun		wycyganienie