Jump to content

wycierpieć

From Wiktionary, the free dictionary

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From wy- +‎ cierpieć.

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

wycierpieć pf

  1. (transitive, reflexive with się) to suffer a lot of physical or mental pain or something bad over a long period of time
    Synonym: nacierpieć się

Conjugation

[edit]
Conjugation of wycierpieć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wycierpieć
future tense 1st wycierpię wycierpimy
2nd wycierpisz wycierpicie
3rd wycierpi wycierpią
impersonal wycierpi się
past tense 1st wycierpiałem,
-(e)m wycierpiał
wycierpiałam,
-(e)m wycierpiała
wycierpiałom,
-(e)m wycierpiało
wycierpieliśmy,
-(e)śmy wycierpieli
wycierpiałyśmy,
-(e)śmy wycierpiały
2nd wycierpiałeś,
-(e)ś wycierpiał
wycierpiałaś,
-(e)ś wycierpiała
wycierpiałoś,
-(e)ś wycierpiało
wycierpieliście,
-(e)ście wycierpieli
wycierpiałyście,
-(e)ście wycierpiały
3rd wycierpiał wycierpiała wycierpiało wycierpieli wycierpiały
impersonal wycierpiano
conditional 1st wycierpiałbym,
bym wycierpiał
wycierpiałabym,
bym wycierpiała
wycierpiałobym,
bym wycierpiało
wycierpielibyśmy,
byśmy wycierpieli
wycierpiałybyśmy,
byśmy wycierpiały
2nd wycierpiałbyś,
byś wycierpiał
wycierpiałabyś,
byś wycierpiała
wycierpiałobyś,
byś wycierpiało
wycierpielibyście,
byście wycierpieli
wycierpiałybyście,
byście wycierpiały
3rd wycierpiałby,
by wycierpiał
wycierpiałaby,
by wycierpiała
wycierpiałoby,
by wycierpiało
wycierpieliby,
by wycierpieli
wycierpiałyby,
by wycierpiały
impersonal wycierpiano by
imperative 1st niech wycierpię wycierpmy
2nd wycierp wycierpcie
3rd niech wycierpi niech wycierpią
passive adjectival participle wycierpiany wycierpiana wycierpiane wycierpiani wycierpiane
anterior adverbial participle wycierpiawszy
verbal noun wycierpienie

Further reading

[edit]