wybujać

Polish

Etymology

From wy- +‎ bujać.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /vɘˈbu.jat͡ɕ/

• (Masovia):
  • (Far Masovian) IPA^(key): /vɘˈbu.jat͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ujat͡ɕ
• Syllabification: wy‧bu‧jać

Verb

wybujać pf

1. (intransitive, of a plant) to thickly or luxuriantly grow upwards or out

Conjugation

Conjugation of wybujać pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wybujać
future tense	1st	wybujam			wybujamy
	2nd	wybujasz			wybujacie
	3rd	wybuja			wybujają
	impersonal	wybuja się
past tense	1st	wybujałem, -(e)m wybujał	wybujałam, -(e)m wybujała	wybujałom, -(e)m wybujało	wybujaliśmy, -(e)śmy wybujali	wybujałyśmy, -(e)śmy wybujały
	2nd	wybujałeś, -(e)ś wybujał	wybujałaś, -(e)ś wybujała	wybujałoś, -(e)ś wybujało	wybujaliście, -(e)ście wybujali	wybujałyście, -(e)ście wybujały
	3rd	wybujał	wybujała	wybujało	wybujali	wybujały
	impersonal	wybujano
conditional	1st	wybujałbym, bym wybujał	wybujałabym, bym wybujała	wybujałobym, bym wybujało	wybujalibyśmy, byśmy wybujali	wybujałybyśmy, byśmy wybujały
	2nd	wybujałbyś, byś wybujał	wybujałabyś, byś wybujała	wybujałobyś, byś wybujało	wybujalibyście, byście wybujali	wybujałybyście, byście wybujały
	3rd	wybujałby, by wybujał	wybujałaby, by wybujała	wybujałoby, by wybujało	wybujaliby, by wybujali	wybujałyby, by wybujały
	impersonal	wybujano by
imperative	1st	niech wybujam			wybujajmy
	2nd	wybujaj			wybujajcie
	3rd	niech wybuja			niech wybujają
anterior adverbial participle		wybujawszy
verbal noun		wybujanie

References

• wybujać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wybujać in Polish dictionaries at PWN
• Wojciech Grzegorzewicz (1894) “wybujać”, in “O języku ludowym w powiecie przasnyskim”, in Sprawozdania Komisji Językowej Akademii Umiejętności (in Polish), volume 5, Krakow: Akademia Umiejętności, page 124