wybawca

Polish

Etymology

From wybawić +‎ -ca.

Pronunciation

• IPA^(key): /vɘˈbaf.t͡sa/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -aft͡sa
• Syllabification: wy‧baw‧ca

Noun

wybawca m pers (female equivalent wybawczyni)

1. saviour

   Synonyms: zbawca, wybawiciel

Declension

Declension of wybawca

	singular	plural
nominative	wybawca	wybawcy/wybawce (deprecative)
genitive	wybawcy	wybawców
dative	wybawcy	wybawcom
accusative	wybawcę	wybawców
instrumental	wybawcą	wybawcami
locative	wybawcy	wybawcach
vocative	wybawco	wybawcy

Related terms

nouns

• wybawianie
• wybawiciel
• wybawicielka
• wybawienie

 

verbs

• wybawiać
• wybawić

 

Further reading

• wybawca in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wybawca in Polish dictionaries at PWN