wszcząć

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *vъzčęti.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈfʂt͡ʂɔɲt͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔɲt͡ɕ
• Syllabification: wszcząć

Verb

wszcząć pf (imperfective wszczynać)

1. (transitive) to commence, to instigate, to start

   Synonym: rozpocząć

Conjugation

Conjugation of wszcząć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wszcząć
future tense	1st	wszcznę			wszczniemy
	2nd	wszczniesz			wszczniecie
	3rd	wszcznie			wszczną
	impersonal	wszcznie się
past tense	1st	wszcząłem, -(e)m wszczął	wszczęłam, -(e)m wszczęła	wszczęłom, -(e)m wszczęło	wszczęliśmy, -(e)śmy wszczęli	wszczęłyśmy, -(e)śmy wszczęły
	2nd	wszcząłeś, -(e)ś wszczął	wszczęłaś, -(e)ś wszczęła	wszczęłoś, -(e)ś wszczęło	wszczęliście, -(e)ście wszczęli	wszczęłyście, -(e)ście wszczęły
	3rd	wszczął	wszczęła	wszczęło	wszczęli	wszczęły
	impersonal	wszczęto
conditional	1st	wszcząłbym, bym wszczął	wszczęłabym, bym wszczęła	wszczęłobym, bym wszczęło	wszczęlibyśmy, byśmy wszczęli	wszczęłybyśmy, byśmy wszczęły
	2nd	wszcząłbyś, byś wszczął	wszczęłabyś, byś wszczęła	wszczęłobyś, byś wszczęło	wszczęlibyście, byście wszczęli	wszczęłybyście, byście wszczęły
	3rd	wszcząłby, by wszczął	wszczęłaby, by wszczęła	wszczęłoby, by wszczęło	wszczęliby, by wszczęli	wszczęłyby, by wszczęły
	impersonal	wszczęto by
imperative	1st	niech wszcznę			wszcznijmy
	2nd	wszcznij			wszcznijcie
	3rd	niech wszcznie			niech wszczną
passive adjectival participle		wszczęty	wszczęta	wszczęte	wszczęci	wszczęte
anterior adverbial participle		wszcząwszy
verbal noun		wszczęcie

Further reading

• wszcząć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wszcząć in Polish dictionaries at PWN