wszamać

Polish

Etymology

From w- +‎ szamać.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈfʂa.mat͡ɕ/
• Rhymes: -amat͡ɕ
• Syllabification: wsza‧mać

Verb

wszamać pf (imperfective szamać)

1. (transitive, colloquial) to eat wholly, to nosh, to gobble up

   Synonyms: see Thesaurus:jeść

Conjugation

Conjugation of wszamać pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wszamać
future tense	1st	wszamam			wszamamy
	2nd	wszamasz			wszamacie
	3rd	wszama			wszamają
	impersonal	wszama się
past tense	1st	wszamałem, -(e)m wszamał	wszamałam, -(e)m wszamała	wszamałom, -(e)m wszamało	wszamaliśmy, -(e)śmy wszamali	wszamałyśmy, -(e)śmy wszamały
	2nd	wszamałeś, -(e)ś wszamał	wszamałaś, -(e)ś wszamała	wszamałoś, -(e)ś wszamało	wszamaliście, -(e)ście wszamali	wszamałyście, -(e)ście wszamały
	3rd	wszamał	wszamała	wszamało	wszamali	wszamały
	impersonal	wszamano
conditional	1st	wszamałbym, bym wszamał	wszamałabym, bym wszamała	wszamałobym, bym wszamało	wszamalibyśmy, byśmy wszamali	wszamałybyśmy, byśmy wszamały
	2nd	wszamałbyś, byś wszamał	wszamałabyś, byś wszamała	wszamałobyś, byś wszamało	wszamalibyście, byście wszamali	wszamałybyście, byście wszamały
	3rd	wszamałby, by wszamał	wszamałaby, by wszamała	wszamałoby, by wszamało	wszamaliby, by wszamali	wszamałyby, by wszamały
	impersonal	wszamano by
imperative	1st	niech wszamam			wszamajmy
	2nd	wszamaj			wszamajcie
	3rd	niech wszama			niech wszamają
passive adjectival participle		wszamany	wszamana	wszamane	wszamani	wszamane
anterior adverbial participle		wszamawszy
verbal noun		wszamanie

Further reading

• wszamać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wszamać in Polish dictionaries at PWN