wsłuchać

Polish

Etymology

From w- +‎ słuchać.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈfswu.xat͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -uxat͡ɕ
• Syllabification: wsłu‧chać

Verb

wsłuchać pf (imperfective wsłuchiwać)

1. (reflexive with się) to listen intently, to listen carefully [with w (+ accusative) ‘to something’]

Conjugation

Conjugation of wsłuchać pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wsłuchać
future tense	1st	wsłucham			wsłuchamy
	2nd	wsłuchasz			wsłuchacie
	3rd	wsłucha			wsłuchają
	impersonal	wsłucha się
past tense	1st	wsłuchałem, -(e)m wsłuchał	wsłuchałam, -(e)m wsłuchała	wsłuchałom, -(e)m wsłuchało	wsłuchaliśmy, -(e)śmy wsłuchali	wsłuchałyśmy, -(e)śmy wsłuchały
	2nd	wsłuchałeś, -(e)ś wsłuchał	wsłuchałaś, -(e)ś wsłuchała	wsłuchałoś, -(e)ś wsłuchało	wsłuchaliście, -(e)ście wsłuchali	wsłuchałyście, -(e)ście wsłuchały
	3rd	wsłuchał	wsłuchała	wsłuchało	wsłuchali	wsłuchały
	impersonal	wsłuchano
conditional	1st	wsłuchałbym, bym wsłuchał	wsłuchałabym, bym wsłuchała	wsłuchałobym, bym wsłuchało	wsłuchalibyśmy, byśmy wsłuchali	wsłuchałybyśmy, byśmy wsłuchały
	2nd	wsłuchałbyś, byś wsłuchał	wsłuchałabyś, byś wsłuchała	wsłuchałobyś, byś wsłuchało	wsłuchalibyście, byście wsłuchali	wsłuchałybyście, byście wsłuchały
	3rd	wsłuchałby, by wsłuchał	wsłuchałaby, by wsłuchała	wsłuchałoby, by wsłuchało	wsłuchaliby, by wsłuchali	wsłuchałyby, by wsłuchały
	impersonal	wsłuchano by
imperative	1st	niech wsłucham			wsłuchajmy
	2nd	wsłuchaj			wsłuchajcie
	3rd	niech wsłucha			niech wsłuchają
anterior adverbial participle		wsłuchawszy
verbal noun		wsłuchanie

Further reading

• wsłuchać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wsłuchać in Polish dictionaries at PWN