wsłuchać

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From w- +‎ słuchać.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈfswu.xat͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -uxat͡ɕ
  • Syllabification: wsłu‧chać

Verb

[edit]

wsłuchać pf (imperfective wsłuchiwać)

  1. (reflexive with się) to listen intently, to listen carefully [with w (+ accusative) ‘to something’]

Conjugation

[edit]
Conjugation of wsłuchać pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wsłuchać
future tense 1st wsłucham wsłuchamy
2nd wsłuchasz wsłuchacie
3rd wsłucha wsłuchają
impersonal wsłucha się
past tense 1st wsłuchałem,
-(e)m wsłuchał
wsłuchałam,
-(e)m wsłuchała
wsłuchałom,
-(e)m wsłuchało
wsłuchaliśmy,
-(e)śmy wsłuchali
wsłuchałyśmy,
-(e)śmy wsłuchały
2nd wsłuchałeś,
-(e)ś wsłuchał
wsłuchałaś,
-(e)ś wsłuchała
wsłuchałoś,
-(e)ś wsłuchało
wsłuchaliście,
-(e)ście wsłuchali
wsłuchałyście,
-(e)ście wsłuchały
3rd wsłuchał wsłuchała wsłuchało wsłuchali wsłuchały
impersonal wsłuchano
conditional 1st wsłuchałbym,
bym wsłuchał
wsłuchałabym,
bym wsłuchała
wsłuchałobym,
bym wsłuchało
wsłuchalibyśmy,
byśmy wsłuchali
wsłuchałybyśmy,
byśmy wsłuchały
2nd wsłuchałbyś,
byś wsłuchał
wsłuchałabyś,
byś wsłuchała
wsłuchałobyś,
byś wsłuchało
wsłuchalibyście,
byście wsłuchali
wsłuchałybyście,
byście wsłuchały
3rd wsłuchałby,
by wsłuchał
wsłuchałaby,
by wsłuchała
wsłuchałoby,
by wsłuchało
wsłuchaliby,
by wsłuchali
wsłuchałyby,
by wsłuchały
impersonal wsłuchano by
imperative 1st niech wsłucham wsłuchajmy
2nd wsłuchaj wsłuchajcie
3rd niech wsłucha niech wsłuchają
anterior adverbial participle wsłuchawszy
verbal noun wsłuchanie

Further reading

[edit]
  • wsłuchać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wsłuchać in Polish dictionaries at PWN