wrzos

See also: Wrzos

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish wrzos, from Proto-Slavic *vȇrsъ, from Proto-Balto-Slavic *werˀź-, *wirˀź- (whence Lithuanian vìržis (“heather”), Latvian vir̂zis (“heather”)), from an unknown non-Indo-European source. Cognates include Irish fraoch and Ancient Greek ἐρείκη (ereíkē, “heather”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈvʐɔs/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔs
• Syllabification: wrzos

Noun

wrzos m inan

1. heather, calluna

Declension

Declension of wrzos

	singular	plural
nominative	wrzos	wrzosy
genitive	wrzosu	wrzosów
dative	wrzosowi	wrzosom
accusative	wrzos	wrzosy
instrumental	wrzosem	wrzosami
locative	wrzosie	wrzosach
vocative	wrzosie	wrzosy

Related terms

(adjective):

• wrzosowy

(nouns):

• wrzesień
• wrzosiec
• wrzosina
• wrzosowisko

Further reading

• wrzos in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wrzos in Polish dictionaries at PWN