wrzeć

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish wrzeć, from Proto-Slavic *vьrěti.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈvʐɛt͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛt͡ɕ
• Syllabification: wrzeć

Verb

wrzeć impf (perfective zawrzeć)

1. (intransitive) to boil (to begin to turn into a gas)

Conjugation

Conjugation of wrzeć impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wrzeć
present tense	1st	wrę			wrzemy
	2nd	wrzesz			wrzecie
	3rd	wrze			wrą
	impersonal	wrze się
past tense	1st	wrzałem, -(e)m wrzał	wrzałam, -(e)m wrzała	wrzałom, -(e)m wrzało	wrzeliśmy, -(e)śmy wrzeli	wrzałyśmy, -(e)śmy wrzały
	2nd	wrzałeś, -(e)ś wrzał	wrzałaś, -(e)ś wrzała	wrzałoś, -(e)ś wrzało	wrzeliście, -(e)ście wrzeli	wrzałyście, -(e)ście wrzały
	3rd	wrzał	wrzała	wrzało	wrzeli	wrzały
future tense	1st	będę wrzał, będę wrzeć	będę wrzała, będę wrzeć	będę wrzało, będę wrzeć	będziemy wrzeli, będziemy wrzeć	będziemy wrzały, będziemy wrzeć
	2nd	będziesz wrzał, będziesz wrzeć	będziesz wrzała, będziesz wrzeć	będziesz wrzało, będziesz wrzeć	będziecie wrzeli, będziecie wrzeć	będziecie wrzały, będziecie wrzeć
	3rd	będzie wrzał, będzie wrzeć	będzie wrzała, będzie wrzeć	będzie wrzało, będzie wrzeć	będą wrzeli, będą wrzeć	będą wrzały, będą wrzeć
	impersonal	będzie wrzeć się
conditional	1st	wrzałbym, bym wrzał	wrzałabym, bym wrzała	wrzałobym, bym wrzało	wrzelibyśmy, byśmy wrzeli	wrzałybyśmy, byśmy wrzały
	2nd	wrzałbyś, byś wrzał	wrzałabyś, byś wrzała	wrzałobyś, byś wrzało	wrzelibyście, byście wrzeli	wrzałybyście, byście wrzały
	3rd	wrzałby, by wrzał	wrzałaby, by wrzała	wrzałoby, by wrzało	wrzeliby, by wrzeli	wrzałyby, by wrzały
imperative	1st	niech wrę			wrzyjmy
	2nd	wrzyj			wrzyjcie
	3rd	niech wrze			niech wrą
active adjectival participle		wrący	wrąca	wrące	wrący	wrące
contemporary adverbial participle		wrąc
verbal noun		wrzenie

or

Conjugation of wrzeć impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wrzeć
present tense	1st	wrzę			wrzemy
	2nd	wrzesz			wrzecie
	3rd	wrze			wrzą
	impersonal	wrze się
past tense	1st	wrzałem, -(e)m wrzał	wrzałam, -(e)m wrzała	wrzałom, -(e)m wrzało	wrzeliśmy, -(e)śmy wrzeli	wrzałyśmy, -(e)śmy wrzały
	2nd	wrzałeś, -(e)ś wrzał	wrzałaś, -(e)ś wrzała	wrzałoś, -(e)ś wrzało	wrzeliście, -(e)ście wrzeli	wrzałyście, -(e)ście wrzały
	3rd	wrzał	wrzała	wrzało	wrzeli	wrzały
future tense	1st	będę wrzał, będę wrzeć	będę wrzała, będę wrzeć	będę wrzało, będę wrzeć	będziemy wrzeli, będziemy wrzeć	będziemy wrzały, będziemy wrzeć
	2nd	będziesz wrzał, będziesz wrzeć	będziesz wrzała, będziesz wrzeć	będziesz wrzało, będziesz wrzeć	będziecie wrzeli, będziecie wrzeć	będziecie wrzały, będziecie wrzeć
	3rd	będzie wrzał, będzie wrzeć	będzie wrzała, będzie wrzeć	będzie wrzało, będzie wrzeć	będą wrzeli, będą wrzeć	będą wrzały, będą wrzeć
	impersonal	będzie wrzeć się
conditional	1st	wrzałbym, bym wrzał	wrzałabym, bym wrzała	wrzałobym, bym wrzało	wrzelibyśmy, byśmy wrzeli	wrzałybyśmy, byśmy wrzały
	2nd	wrzałbyś, byś wrzał	wrzałabyś, byś wrzała	wrzałobyś, byś wrzało	wrzelibyście, byście wrzeli	wrzałybyście, byście wrzały
	3rd	wrzałby, by wrzał	wrzałaby, by wrzała	wrzałoby, by wrzało	wrzeliby, by wrzeli	wrzałyby, by wrzały
imperative	1st	niech wrzę			wrzyjmy
	2nd	wrzyj			wrzyjcie
	3rd	niech wrze			niech wrzą
active adjectival participle		wrzący	wrząca	wrzące	wrzący	wrzące
contemporary adverbial participle		wrząc
verbal noun		wrzenie

Derived terms

noun

• wrzenie

 

Further reading

• wrzeć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wrzeć in Polish dictionaries at PWN