wpadka

Polish

Etymology

From wpadać +‎ -ka.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈfpat.ka/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -atka
• Syllabification: wpad‧ka

Noun

wpadka f

1. (colloquial) slip-up, gaffe, screwup, mishap
2. (colloquial) unwanted, unplanned pregnancy

Declension

Declension of wpadka

	singular	plural
nominative	wpadka	wpadki
genitive	wpadki	wpadek
dative	wpadce	wpadkom
accusative	wpadkę	wpadki
instrumental	wpadką	wpadkami
locative	wpadce	wpadkach
vocative	wpadko	wpadki

Related terms

verbs

• wpadać
• wpaść

 

Further reading

• wpadka in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wpadka in Polish dictionaries at PWN