wkręt

Polish

Etymology

Deverbal from wkręcać.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈfkrɛnt/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛnt
• Syllabification: wkręt

Noun

wkręt m inan (diminutive wkręcik)

1. screw (metal fastener)

   Coordinate terms: śruba, gwóźdź

   Półka jest przymocowana długimi wkrętami. ― The shelf is attached with long screws.

2. (slang) a prank that involves deception or misinformation

   Pamiętasz psa przebranego za pająka? To był wkręt stulecia. ― Remember the dog dressed up as a spider? That was the prank of the century.

3. stud earring

   Synonym: wkrętka

Declension

Declension of wkręt

	singular	plural
nominative	wkręt	wkręty
genitive	wkręta/wkrętu	wkrętów
dative	wkrętowi	wkrętom
accusative	wkręt	wkręty
instrumental	wkrętem	wkrętami
locative	wkręcie	wkrętach
vocative	wkręcie	wkręty

Related terms

nouns

• blachowkręt
• wkręcanie
• wkręcenie
• wkrętak
• wkrętarka

 

verbs

• wkręcać
• wkręcić

 

Further reading

• wkręt in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wkręt in Polish dictionaries at PWN