śruba

Polish

Etymology

Borrowed from Middle High German schrūbe. Further origin uncertain, compare German Schraube, Dutch schroef, English screw.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ˈɕru.ba/

• (Lesser Poland):
  • (Przemyśl) IPA^(key): [ˈɕru.ba]

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -uba
• Syllabification: śru‧ba

Noun

śruba f (diminutive śrubka)

1. bolt (metal fastener)

   Meronyms: gwint, trzpień

2. (informal) screw (metal fastener)

   Synonym: wkręt

3. boat propeller (a rotating device that pushes against water)

   Synonym: śmigło

4. (Przemyśl, Judaism) Synonym of pejs

Declension

Declension of śruba

	singular	plural
nominative	śruba	śruby
genitive	śruby	śrub
dative	śrubie	śrubom
accusative	śrubę	śruby
instrumental	śrubą	śrubami
locative	śrubie	śrubach
vocative	śrubo	śruby

Derived terms

• śrubokręt
• śrubować
• śrubowy

Descendants

• → Belarusian: шру́ба (šrúba)

Further reading

• śruba in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• śruba in Polish dictionaries at PWN
• Aleksander Saloni (1908) “śruby przy uszach”, in “Lud rzeszowski”, in Materyały Antropologiczno-Archeologiczne i Etnograficzne (in Polish), volume 10, Kraków: Akademia Umiejętności, page 341