wkleić

Polish

Etymology

From w- +‎ kleić.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈfklɛ.it͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛit͡ɕ
• Syllabification: wkle‧ić

Verb

wkleić pf (imperfective wklejać)

1. (transitive) to stick in, to glue in
2. (transitive, computing) to paste

Conjugation

Conjugation of wkleić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wkleić
future tense	1st	wkleję			wkleimy
	2nd	wkleisz			wkleicie
	3rd	wklei			wkleją
	impersonal	wklei się
past tense	1st	wkleiłem, -(e)m wkleił	wkleiłam, -(e)m wkleiła	wkleiłom, -(e)m wkleiło	wkleiliśmy, -(e)śmy wkleili	wkleiłyśmy, -(e)śmy wkleiły
	2nd	wkleiłeś, -(e)ś wkleił	wkleiłaś, -(e)ś wkleiła	wkleiłoś, -(e)ś wkleiło	wkleiliście, -(e)ście wkleili	wkleiłyście, -(e)ście wkleiły
	3rd	wkleił	wkleiła	wkleiło	wkleili	wkleiły
	impersonal	wklejono
conditional	1st	wkleiłbym, bym wkleił	wkleiłabym, bym wkleiła	wkleiłobym, bym wkleiło	wkleilibyśmy, byśmy wkleili	wkleiłybyśmy, byśmy wkleiły
	2nd	wkleiłbyś, byś wkleił	wkleiłabyś, byś wkleiła	wkleiłobyś, byś wkleiło	wkleilibyście, byście wkleili	wkleiłybyście, byście wkleiły
	3rd	wkleiłby, by wkleił	wkleiłaby, by wkleiła	wkleiłoby, by wkleiło	wkleiliby, by wkleili	wkleiłyby, by wkleiły
	impersonal	wklejono by
imperative	1st	niech wkleję			wklejmy
	2nd	wklej			wklejcie
	3rd	niech wklei			niech wkleją
passive adjectival participle		wklejony	wklejona	wklejone	wklejeni	wklejone
anterior adverbial participle		wkleiwszy
verbal noun		wklejenie

Further reading

• wkleić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wkleić in Polish dictionaries at PWN