wkładnik
Jump to navigation
Jump to search
Polish
[edit]Etymology
[edit]From wkładać + -nik. First attested in 1872.[1]
Pronunciation
[edit]Noun
[edit]wkładnik m pers
Declension
[edit]Declension of wkładnik
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | wkładnik | wkładnicy/wkładniki (deprecative) |
| genitive | wkładnika | wkładników |
| dative | wkładnikowi | wkładnikom |
| accusative | wkładnika | wkładników |
| instrumental | wkładnikiem | wkładnikami |
| locative | wkładniku | wkładnikach |
| vocative | wkładniku | wkładnicy |
Related terms
[edit]adjectives
nouns
verbs
References
[edit]Further reading
[edit]- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1919), “wkładnik”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 7, Warsaw, page 639