wielmożny

Polish

Etymology

Univerbation of wiele +‎ możny.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /vjɛlˈmɔʐ.nɘ/

• (Greater Poland):
  • (Kuyavia) IPA^(key): /vjɛlˈmɔʐ.nɘ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔʐnɘ
• Syllabification: wiel‧moż‧ny

Adjective

wielmożny (not comparable, derived adverb wielmożnie)

1. (formal or dialectal, Kuyavia) honorable (courtesy title)

Declension

Declension of wielmożny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	wielmożny		wielmożna	wielmożne	wielmożni	wielmożne
genitive	wielmożnego		wielmożnej	wielmożnego	wielmożnych
dative	wielmożnemu		wielmożnej	wielmożnemu	wielmożnym
accusative	wielmożnego	wielmożny	wielmożną	wielmożne	wielmożnych	wielmożne
instrumental	wielmożnym		wielmożną	wielmożnym	wielmożnymi
locative	wielmożnym		wielmożnej	wielmożnym	wielmożnych

Related terms

noun

• wielmożność

 

Further reading

• wielmożny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wielmożny in Polish dictionaries at PWN
• Oskar Kolberg (1867) “wielmożny”, in Dzieła wszystkie: Kujawy (in Polish), page 278