wiŏć

Silesian

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *vě̀jati.

Pronunciation

• IPA^(key): (non-Western) /vjɔt͡ɕ/, (Western Silesian) /vjɔwt͡ɕ/, (Głogówek) /vjɛwt͡ɕ/
• Rhymes: -ɔt͡ɕ, -ɔwt͡ɕ, -ɛwt͡ɕ
• Syllabification: wiŏć

Verb

wiŏć impf

1. (intransitive, of wind) to blow

Conjugation

Conjugation of wiŏć impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wiŏć
present tense	1st	wiejã			wiejymy
	2nd	wiejesz			wiejecie
	3rd	wieje			wiejōm
past tense	1st	wiołch, wiołech, wioł żech	wiołach wioła żech	wiołoch1) wioło żech1)	wiolimy, wiolichmy	wiołymy, wiołychmy
	2nd	wiołś, wiołeś, wioł żeś	wiołaś wioła żeś	wiołoś1) wioło żeś1)	wioliście, wioli żeście	wiołyście, wioły żeście
	3rd	wioł	wioła	wioło	wioli	wioły
future tense	1st	bydã wioł, bydã wiŏć	bydã wioła, bydã wiŏć	bydã wioło,1) bydã wiŏć	bydymy wioli, bydymy wiŏć	bydymy wioły, bydymy wiŏć
	2nd	bydziesz wioł, bydziesz wiŏć	bydziesz wioła, bydziesz wiŏć	bydziesz wioło,1) bydziesz wiŏć	bydziecie wioli, bydziecie wiŏć	bydziecie wioły, bydziecie wiŏć
	3rd	bydzie wioł, bydzie wiŏć	bydzie wioła, bydzie wiŏć	bydzie wioło, bydzie wiŏć	bydōm wioli, bydōm wiŏć	bydōm wioły, bydōm wiŏć
pluperfect tense2)	1st	bōłch wioł, bōłech wioł, bōł żech wioł	byłach wioła była żech wioła	byłoch wioło1) było żech wioło1)	byli my wioli, bylichmy wioli	były my wioły, byłychmy wioły
	2nd	bōłś wioł, bōłeś wioł, bōł żeś wioł	byłaś wioła była żeś wioła	byłoś wioło1) było żeś wioło1)	byliście wioli, byli żeście wioli	byłyście wioły, były żeście wioły
	3rd	bōł wioł	była wioła	było wioło1)	były my wioli, byłychmy wioli	były wioły
conditional	1st	bych wioł	bych wioła	byście wioli	by my wioły, bychmy wioły
	2nd	byś wioł	byś wioła	byście wioli	byście wioły
	3rd	by wioł	by wioła	by wioło	by wioli	by wioły
imperative	1st	niych wiejã			wiejmy
	2nd	wiej			wiejcie
	3rd	niych wieje			niych wiejōm
active adjectival participle		wiejōncy	wiejōncŏ	wiejōnce	wiejōncy	wiejōnce
verbal noun		wiŏcie
1) Personal neuter forms might be considered nonstandard, protological, or nonce, appearing mostly in literature to refer to grammatically neuter nouns, however might also be used for people who prefer neuter forms. 2) The pluperfect is either archaic or obsolete and now used for conditional in the past.

Related terms

noun

• wiater

 

Further reading

• wiŏć in silling.org