wgiąć

Polish

wgiąć pf (imperfective wginać)

(transitive) to press into (by striking or pressing, to make an indentation or kink in something)
(reflexive with się) to be pressed into

Conjugation of wgiąć pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wgiąć
future tense	1^st	wegnę			wegniemy
	2^nd	wegniesz			wegniecie
	3^rd	wegnie			wegną
	impersonal	wegnie się
past tense	1^st	wgiąłem, -(e)m wgiął	wgięłam, -(e)m wgięła	wgięłom, -(e)m wgięło	wgięliśmy, -(e)śmy wgięli	wgięłyśmy, -(e)śmy wgięły
	2^nd	wgiąłeś, -(e)ś wgiął	wgięłaś, -(e)ś wgięła	wgięłoś, -(e)ś wgięło	wgięliście, -(e)ście wgięli	wgięłyście, -(e)ście wgięły
	3^rd	wgiął	wgięła	wgięło	wgięli	wgięły
	impersonal	wgięto
conditional	1^st	wgiąłbym, bym wgiął	wgięłabym, bym wgięła	wgięłobym, bym wgięło	wgięlibyśmy, byśmy wgięli	wgięłybyśmy, byśmy wgięły
	2^nd	wgiąłbyś, byś wgiął	wgięłabyś, byś wgięła	wgięłobyś, byś wgięło	wgięlibyście, byście wgięli	wgięłybyście, byście wgięły
	3^rd	wgiąłby, by wgiął	wgięłaby, by wgięła	wgięłoby, by wgięło	wgięliby, by wgięli	wgięłyby, by wgięły
	impersonal	wgięto by
imperative	1^st	niech wegnę			wegnijmy
	2^nd	wegnij			wegnijcie
	3^rd	niech wegnie			niech wegną
passive adjectival participle		wgięty	wgięta	wgięte	wgięci	wgięte
anterior adverbial participle		wgiąwszy
verbal noun		wgięcie

wgiąć in Polish dictionaries at PWN
Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “wgiąć”, in Słownik języka polskiego
Aleksander Zdanowicz (1861) “wgiąć”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1919), “wgiąć”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 7, Warsaw, page 531
wgiąć in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego