wereldwijs

Dutch

Etymology

From Middle Dutch wereltwijs, from Old Dutch [Term?], from Proto-West Germanic [Term?]; compare Old High German weraltwīs, Old English weoroldwīs (English worldwise). By surface analysis, wereld (“world”) +‎ wijs (“wise”).

Pronunciation

• Audio:

  (file)

Adjective

wereldwijs (comparative wereldwijser, superlative meest wereldwijs or wereldwijst)

1. worldly-wise, worldly

Declension

Declension of wereldwijs
uninflected	wereldwijs
inflected	wereldwijze
comparative	wereldwijzer
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		wereldwijs	wereldwijzer	het wereldwijst het wereldwijste
indefinite	m./f. sing.	wereldwijze	wereldwijzere	wereldwijste
	n. sing.	wereldwijs	wereldwijzer	wereldwijste
	plural	wereldwijze	wereldwijzere	wereldwijste
definite		wereldwijze	wereldwijzere	wereldwijste
partitive		wereldwijs	wereldwijzers	—