werbalny

Polish

Etymology

From Late Latin verbālis +‎ -ny.

Pronunciation

• IPA^(key): /vɛrˈbal.nɘ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -alnɘ
• Syllabification: wer‧bal‧ny

Adjective

werbalny (not comparable, derived adverb werbalnie)

1. (literary) verbal (expressly spoken rather than written; oral)

   Synonym: słowny

   Antonym: niewerbalny

2. (literary) baseless, groundless, unfounded (having no strong foundation; not based on solid reasons or facts)

   Synonym: gołosłowny

3. (grammar) verb, verbal (used to form a verb)

   Synonym: czasownikowy

Declension

Declension of werbalny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	werbalny		werbalna	werbalne	werbalni	werbalne
genitive	werbalnego		werbalnej	werbalnego	werbalnych
dative	werbalnemu		werbalnej	werbalnemu	werbalnym
accusative	werbalnego	werbalny	werbalną	werbalne	werbalnych	werbalne
instrumental	werbalnym		werbalną	werbalnym	werbalnymi
locative	werbalnym		werbalnej	werbalnym	werbalnych

Further reading

• werbalny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• werbalny in Polish dictionaries at PWN