wegsturen
Jump to navigation
Jump to search
Dutch
[edit]Etymology
[edit]Pronunciation
[edit]Audio: (file)
Verb
[edit]wegsturen
Conjugation
[edit]Conjugation of wegsturen (weak, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | wegsturen | |||
past singular | stuurde weg | |||
past participle | weggestuurd | |||
infinitive | wegsturen | |||
gerund | wegsturen n | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | stuur weg | stuurde weg | wegstuur | wegstuurde |
2nd person sing. (jij) | stuurt weg, stuur weg2 | stuurde weg | wegstuurt | wegstuurde |
2nd person sing. (u) | stuurt weg | stuurde weg | wegstuurt | wegstuurde |
2nd person sing. (gij) | stuurt weg | stuurde weg | wegstuurt | wegstuurde |
3rd person singular | stuurt weg | stuurde weg | wegstuurt | wegstuurde |
plural | sturen weg | stuurden weg | wegsturen | wegstuurden |
subjunctive sing.1 | sture weg | stuurde weg | wegsture | wegstuurde |
subjunctive plur.1 | sturen weg | stuurden weg | wegsturen | wegstuurden |
imperative sing. | stuur weg | |||
imperative plur.1 | stuurt weg | |||
participles | wegsturend | weggestuurd | ||
1) Archaic. 2) In case of inversion. |