wegspoelen

Dutch

Etymology

From weg +‎ spoelen.

Pronunciation

• Audio:

  (file)

Verb

wegspoelen

1. to wash away, to flush away

Conjugation

Conjugation of wegspoelen (weak, separable)
infinitive	wegspoelen
past singular	spoelde weg
past participle	weggespoeld
infinitive	wegspoelen
gerund	wegspoelen n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	spoel weg	spoelde weg	wegspoel	wegspoelde
2nd person sing. (jij)	spoelt weg, spoel weg2	spoelde weg	wegspoelt	wegspoelde
2nd person sing. (u)	spoelt weg	spoelde weg	wegspoelt	wegspoelde
2nd person sing. (gij)	spoelt weg	spoelde weg	wegspoelt	wegspoelde
3rd person singular	spoelt weg	spoelde weg	wegspoelt	wegspoelde
plural	spoelen weg	spoelden weg	wegspoelen	wegspoelden
subjunctive sing.1	spoele weg	spoelde weg	wegspoele	wegspoelde
subjunctive plur.1	spoelen weg	spoelden weg	wegspoelen	wegspoelden
imperative sing.	spoel weg
imperative plur.1	spoelt weg
participles	wegspoelend	weggespoeld
1) Archaic. 2) In case of inversion.