weggeven
Dutch
[edit]Etymology
[edit]Pronunciation
[edit]Audio: (file)
Verb
[edit]weggeven
Conjugation
[edit]| Conjugation of weggeven (strong class 5, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | weggeven | |||
| past singular | gaf weg | |||
| past participle | weggegeven | |||
| infinitive | weggeven | |||
| gerund | weggeven n | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | geef weg | gaf weg | weggeef | weggaf |
| 2nd person sing. (jij) | geeft weg, geef weg2 | gaf weg | weggeeft | weggaf |
| 2nd person sing. (u) | geeft weg | gaf weg | weggeeft | weggaf |
| 2nd person sing. (gij) | geeft weg | gaaft weg | weggeeft | weggaaft |
| 3rd person singular | geeft weg | gaf weg | weggeeft | weggaf |
| plural | geven weg | gaven weg | weggeven | weggaven |
| subjunctive sing.1 | geve weg | gave weg | weggeve | weggave |
| subjunctive plur.1 | geven weg | gaven weg | weggeven | weggaven |
| imperative sing. | geef weg | |||
| imperative plur.1 | geeft weg | |||
| participles | weggevend | weggegeven | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||