wciąg

Polish

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ˈft͡ɕɔŋk/

• (Lesser Poland):
  • (Przemyśl) IPA^(key): [ˈft͡ɕɔŋk]

• Rhymes: -ɔŋk
• Syllabification: wciąg

Etymology 1

Deverbal of wciągać. First attested in the 19th century.

Noun

wciąg m inan

1. vertical lift (device for lifting and moving loads located below the lifting mechanism)

Declension

Declension of wciąg

	singular	plural
nominative	wciąg	wciągi
genitive	wciągu	wciągów
dative	wciągowi	wciągom
accusative	wciąg	wciągi
instrumental	wciągiem	wciągami
locative	wciągu	wciągach
vocative	wciągu	wciągi

Etymology 2

See wciąż.

Adverb

wciąg (not comparable)

1. (Przemyśl) Alternative form of wciąż

Further reading

• wciąg in Polish dictionaries at PWN
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1919), “wciąg”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 7, Warsaw, page 486
• Aleksander Saloni (1908) “wciąg”, in “Lud rzeszowski”, in Materyały Antropologiczno-Archeologiczne i Etnograficzne (in Polish), volume 10, Kraków: Akademia Umiejętności, page 342