warunek wystarczający

Polish

Etymology

Literally, “sufficient condition”.

Pronunciation

• IPA^(key): /vaˈru.nɛk fɘs.tar.t͡ʂaˈjɔn.t͡sɘ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔnt͡sɘ

Noun

warunek wystarczający m inan

1. (logic) sufficient condition (a statement P in relation to statement Q such that P implies Q)

   Synonym: warunek dostateczny

   Coordinate term: warunek konieczny

Declension

Declension of warunek wystarczający

	singular	plural
nominative	warunek wystarczający	warunki wystarczające
genitive	warunku wystarczającego	warunków wystarczających
dative	warunkowi wystarczającemu	warunkom wystarczającym
accusative	warunek wystarczający	warunki wystarczające
instrumental	warunkiem wystarczającym	warunkami wystarczającymi
locative	warunku wystarczającym	warunkach wystarczających
vocative	warunku wystarczający	warunki wystarczające

Further reading

• warunek wystarczający in Polish dictionaries at PWN