własnowolny

Polish

Etymology

From własny +‎ -o- +‎ wola +‎ -ny.

Pronunciation

• IPA^(key): /vwas.nɔˈvɔl.nɘ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔlnɘ
• Syllabification: włas‧no‧wol‧ny

Adjective

własnowolny (not comparable, derived adverb własnowolnie)

1. (archaic) voluntary

   Synonyms: dobrowolny, nieprzymuszony

2. (archaic) arbitrary, lawless, self-willed, wilful

   Synonyms: samowolny, niesubordynowany, sobiepański

Declension

Declension of własnowolny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	własnowolny		własnowolna	własnowolne	własnowolni	własnowolne
genitive	własnowolnego		własnowolnej	własnowolnego	własnowolnych
dative	własnowolnemu		własnowolnej	własnowolnemu	własnowolnym
accusative	własnowolnego	własnowolny	własnowolną	własnowolne	własnowolnych	własnowolne
instrumental	własnowolnym		własnowolną	własnowolnym	własnowolnymi
locative	własnowolnym		własnowolnej	własnowolnym	własnowolnych

Related terms

adjective

• wolny

 

noun

• wola

 

verb

• woleć impf

 

Further reading

• własnowolny in Polish dictionaries at PWN