właścić

Polish

Etymology

From właść +‎ -ić. First attested in 1814.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈvwaɕ.t͡ɕit͡ɕ/
• Rhymes: -aɕt͡ɕit͡ɕ
• Syllabification: właś‧cić

Verb

właścić impf

1. (transitive, obsolete, rare) Synonym of przywłaszczać

Conjugation

Conjugation of właścić impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		właścić
present tense	1st	właszczę			właścimy
	2nd	właścisz			właścicie
	3rd	właści			właszczą
	impersonal	właści się
past tense	1st	właściłem, -(e)m właścił	właściłam, -(e)m właściła	właściłom, -(e)m właściło	właściliśmy, -(e)śmy właścili	właściłyśmy, -(e)śmy właściły
	2nd	właściłeś, -(e)ś właścił	właściłaś, -(e)ś właściła	właściłoś, -(e)ś właściło	właściliście, -(e)ście właścili	właściłyście, -(e)ście właściły
	3rd	właścił	właściła	właściło	właścili	właściły
	impersonal	właszczono
future tense	1st	będę właścił, będę właścić	będę właściła, będę właścić	będę właściło, będę właścić	będziemy właścili, będziemy właścić	będziemy właściły, będziemy właścić
	2nd	będziesz właścił, będziesz właścić	będziesz właściła, będziesz właścić	będziesz właściło, będziesz właścić	będziecie właścili, będziecie właścić	będziecie właściły, będziecie właścić
	3rd	będzie właścił, będzie właścić	będzie właściła, będzie właścić	będzie właściło, będzie właścić	będą właścili, będą właścić	będą właściły, będą właścić
	impersonal	będzie właścić się
conditional	1st	właściłbym, bym właścił	właściłabym, bym właściła	właściłobym, bym właściło	właścilibyśmy, byśmy właścili	właściłybyśmy, byśmy właściły
	2nd	właściłbyś, byś właścił	właściłabyś, byś właściła	właściłobyś, byś właściło	właścilibyście, byście właścili	właściłybyście, byście właściły
	3rd	właściłby, by właścił	właściłaby, by właściła	właściłoby, by właściło	właściliby, by właścili	właściłyby, by właściły
	impersonal	właszczono by
imperative	1st	niech właszczę			właśćmy
	2nd	właść			właśćcie
	3rd	niech właści			niech właszczą
active adjectival participle		właszczący	właszcząca	właszczące	właszczący	właszczące
passive adjectival participle		właszczony	właszczona	właszczone	właszczeni	właszczone
contemporary adverbial participle		właszcząc
verbal noun		właszczenie

Derived terms

nouns

• właściciel

Further reading

• Aleksander Zdanowicz (1861) “właścić”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1919), “właścić”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 7, Warsaw, page 651