węgieł

See also: węgiel and Węgiel

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish węgieł, from Proto-Slavic *ǫgъlъ, from Proto-Balto-Slavic *ángulas, from Proto-Indo-European *h₂éngulos, from *h₂eng- (“corner”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ˈvɛŋ.ɡjɛw/

• (Lesser Poland):
  • (Przemyśl) IPA^(key): [ˈvɛŋ.ɡjɛw]

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛŋɡjɛw
• Syllabification: wę‧gieł

Noun

węgieł m inan

1. corner, quoin

   Synonym: narożnik

Declension

Declension of węgieł

	singular	plural
nominative	węgieł	węgły
genitive	węgła	węgłów
dative	węgłowi	węgłom
accusative	węgieł	węgły
instrumental	węgłem	węgłami
locative	węgle	węgłach
vocative	węgle	węgły

Derived terms

adjectives

• węgielny
• węgłowy

noun

• węgielnica

Further reading

• węgieł in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• węgieł in Polish dictionaries at PWN
• Aleksander Saloni (1899) “węgieł”, in “Lud wiejski w okolicy Przeworska”, in M. Arct, E. Lubowski, editors, Wisła : miesięcznik gieograficzno-etnograficzny (in Polish), volume 13, Warsaw: Artur Gruszecki, page 247)