votta

See also: Votta, vottà, and võtta

Icelandic

Etymology

From Old Norse vátta.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈvɔhta/

  Rhymes: -ɔhta

Verb

votta (weak verb, third-person singular past indicative vottaði, supine vottað)

1. to attest, to give evidence of
2. to testify, to bear witness

Conjugation

votta — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að votta
supine (sagnbót)		vottað
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		vottandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég votta	við vottum	present (nútíð)	ég votti	við vottum
	þú vottar	þið vottið		þú vottir	þið vottið
	hann, hún, það vottar	þeir, þær, þau votta		hann, hún, það votti	þeir, þær, þau votti
past (þátíð)	ég vottaði	við vottuðum	past (þátíð)	ég vottaði	við vottuðum
	þú vottaðir	þið vottuðuð		þú vottaðir	þið vottuðuð
	hann, hún, það vottaði	þeir, þær, þau vottuðu		hann, hún, það vottaði	þeir, þær, þau vottuðu
imperative (boðháttur)	votta (þú)	vottið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	vottaðu	vottiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

vottast — mediopassive voice (miðmynd)

infinitive (nafnháttur)		að vottast
supine (sagnbót)		vottast
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		vottandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég vottast	við vottumst	present (nútíð)	ég vottist	við vottumst
	þú vottast	þið vottist		þú vottist	þið vottist
	hann, hún, það vottast	þeir, þær, þau vottast		hann, hún, það vottist	þeir, þær, þau vottist
past (þátíð)	ég vottaðist	við vottuðumst	past (þátíð)	ég vottaðist	við vottuðumst
	þú vottaðist	þið vottuðust		þú vottaðist	þið vottuðust
	hann, hún, það vottaðist	þeir, þær, þau vottuðust		hann, hún, það vottaðist	þeir, þær, þau vottuðust
imperative (boðháttur)	vottast (þú)	vottist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	vottastu	vottisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

vottaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	vottaður	vottuð	vottað		vottaðir	vottaðar	vottuð
accusative (þolfall)	vottaðan	vottaða	vottað		vottaða	vottaðar	vottuð
dative (þágufall)	vottuðum	vottaðri	vottuðu		vottuðum	vottuðum	vottuðum
genitive (eignarfall)	vottaðs	vottaðrar	vottaðs		vottaðra	vottaðra	vottaðra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	vottaði	vottaða	vottaða		vottuðu	vottuðu	vottuðu
accusative (þolfall)	vottaða	vottuðu	vottaða		vottuðu	vottuðu	vottuðu
dative (þágufall)	vottaða	vottuðu	vottaða		vottuðu	vottuðu	vottuðu
genitive (eignarfall)	vottaða	vottuðu	vottaða		vottuðu	vottuðu	vottuðu

Related terms

• vottur

Noun

votta

1. inflection of vottur:
   1. indefinite accusative plural
   2. indefinite genitive plural