voorbereiden

Dutch

Etymology

From voor +‎ bereiden.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈvoːr.bəˌrɛi̯.də(n)/

• Audio:

  (file)

Verb

voorbereiden

1. to prepare

Conjugation

Conjugation of voorbereiden (weak, prefixed, separable)
infinitive	voorbereiden
past singular	bereidde voor
past participle	voorbereid
infinitive	voorbereiden
gerund	voorbereiden n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	bereid voor	bereidde voor	voorbereid	voorbereidde
2nd person sing. (jij)	bereidt voor, bereid voor2	bereidde voor	voorbereidt	voorbereidde
2nd person sing. (u)	bereidt voor	bereidde voor	voorbereidt	voorbereidde
2nd person sing. (gij)	bereidt voor	bereidde voor	voorbereidt	voorbereidde
3rd person singular	bereidt voor	bereidde voor	voorbereidt	voorbereidde
plural	bereiden voor	bereidden voor	voorbereiden	voorbereidden
subjunctive sing.1	bereide voor	bereidde voor	voorbereide	voorbereidde
subjunctive plur.1	bereiden voor	bereidden voor	voorbereiden	voorbereidden
imperative sing.	bereid voor
imperative plur.1	bereidt voor
participles	voorbereidend	voorbereid
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

• voorbereiding

Anagrams

• bereiden voor