vooraanlopen

Dutch

Etymology

From vooraan (“at the front”) +‎ lopen (“to walk”).

Pronunciation

• IPA^(key): /voːrˈaːnˌloːpə(n)/
• Hyphenation: voor‧aan‧lo‧pen

Verb

vooraanlopen

1. (intransitive) to walk at the front

Conjugation

Conjugation of vooraanlopen (strong class 7, separable)
infinitive	vooraanlopen
past singular	liep vooraan
past participle	vooraangelopen
infinitive	vooraanlopen
gerund	vooraanlopen n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	loop vooraan	liep vooraan	vooraanloop	vooraanliep
2nd person sing. (jij)	loopt vooraan, loop vooraan2	liep vooraan	vooraanloopt	vooraanliep
2nd person sing. (u)	loopt vooraan	liep vooraan	vooraanloopt	vooraanliep
2nd person sing. (gij)	loopt vooraan	liept vooraan	vooraanloopt	vooraanliept
3rd person singular	loopt vooraan	liep vooraan	vooraanloopt	vooraanliep
plural	lopen vooraan	liepen vooraan	vooraanlopen	vooraanliepen
subjunctive sing.1	lope vooraan	liepe vooraan	vooraanlope	vooraanliepe
subjunctive plur.1	lopen vooraan	liepen vooraan	vooraanlopen	vooraanliepen
imperative sing.	loop vooraan
imperative plur.1	loopt vooraan
participles	vooraanlopend	vooraangelopen
1) Archaic. 2) In case of inversion.